Hamza Görgülü Şiirleri - Şair Hamza Görgülü

Birde sen kırsan ne olurki doost?
Zaten paramparça bir beden
Cam kırığı bir yürek kalmış elde
Milyon Kat yüksekten
Boşluğa bırakılmışım bu gece
Ellerimde takat yook, tükenmişim

br>Hangimiz yüreğimize akıtmadıkki?
Gülümserkenkan damlamdı yüreğimize
Yazdığımız şiirlerce çağlamadık hüzne
Ve vurulmadık bedende, düşüncede

Belki iten olmadı bizi uçurumdan

işte gidiyorum!
Geride buğulu gözlerle anacağımız bir tebessüm
Boynu bükük kaldı o şen gülüşler
Öksüz kaldı suskun zamanlardan çaldığımız anlar
Olmayacak belkide hemde hiç
O iç çekişler, belkide sezlenişler

Yüreğindekileri dışarıya vuran
Gözlerindeki mahzun bakışlar
Tarifsiz duyguların gemlendiği
İç burkluklarıyla dolu bedenim
Düşüncelere dalmış gözlerinde
Bir toz zeresi gibi kayboldular

Bilyorum sıkıntıdasın
Çok zor dönemeçtesin
Şu virajı bir dönsen,
Önünü bir görsen rahatlayacaksın.
Üzerinden kocaman dağlar kalkacak
Ama ayakların geri geri gidiyor,

br>Yorgun bir ömürle düştüm
Eski düşlerimin peşine
Yıllardan sonra bir zamandı
Ellerimde pembe patatyalar
Bir rüyaydı sanki dir düş
Beni görsün istedim olmadı

br>Beklediğin nedirki gülüm?
Hangi yolcudur beklenen?
Bu ne karamsar düşüncedir?
Aklını kara ayazlara çelen
Bu ne hasrettir böyle?
Bu ne yok oluş?

Sen! mutluluk treninin en son yolcusu
Gitsin yüreğinden bu hüzün tortusu
Böyle gülüş varken inanmam doğrusu
Derman olamam ya ona yanarım.

Seni anlamak, zor git güle güle

br>Gözlerim kör kandil olmuş
Uykusuzum
Bedemim sızı içinde
Yorunum
Yüreğimde minik sevinçler
Direniyorm

br>Sen! elinde fırçan ey ressam
Gökkuşağından al renklerini
Bazan hüzün çiz en efkarlısından
Deniz kızı çiz hayalinde bazan.

Ama içinde hep umut olsun