Hamza Görgülü Şiirleri - Şair Hamza Görgülü

İç çekişlerim azaldı sanki
Yeni ışıltılara gebe yüreğim
Duvar gibi örülü kahredişlerimin
Sıvavaları dökülmeye yüz tutmuş
Üzerinde.
Dem tutmuş alaca kanat üveyikler

Yıllar varki yirmi günle sınırlı
Hasretim sınıra sığmıyor baba
Ses verdiğim yerler sana çok uzak
Ses ver bana sesin gelmiyor baba

Sözlerin yüreğimi delip geçerdi

Giden gitmiştir artık
Belki kapıyı çarparak
Belkide sessizce
Edepsizce belkide
Camdan kayan su damlası
Gözden düşen yaş misali

Hadi gel oturup ağlayalım
Gözüyaşlı hüzünbaz dostum!
Gidenleri döndürürüz belki
Vefasıza söz geçermiki?
Kapat gönlünü dünyaya
Kır kalemini kendinin

Şimdi git bir daha gel
Ama mutlaka gel
Hep böyle gel
Acılarını bırak
Hüzünlerini koyda gel
Umutla gel,

Suskun dillerle ne anlatabilirki insan?
Bu kaçış,bu kovalamaca kimden?
Ve kavgamız, kiminle ve neden?
Yada nereye kadar acaba?
Değermi diye sorduk hep yıllarca
Olur olmaz şeylere küsüşlerimiz

br>Nedir karanlığa olan bu özlem?
Karanlığın sonunda olandı beyaz
Şimdi kışta kalsa benim yüreğim
Kışın gettirdği karlarda beyaz

Gün olup sevmişim divane gibi

br>Gecenin bir yarısı gelmişim
Binlerce kelime cebimde
Nice gam yükünü vurmuşum
Dağda hain vurur gibi
Sevgiliyi iki kaşının
Tam ortasından vurmuşum

Sen hiç dağları gördün mü?
Hani üzerinden özgür kuşların uçtuğu
Dört mevsim kar kalkmayan
Bedeninde binlerce can
Derdi tasayı barındıran
Ama yıkılmayan

br>Bir düştü bu görmek istediğim
Gördümde en güzelinden
İstemeye istemeye uyandım
Uyandım ama tadındayım.

Düşümde nemi gördüm?