Hamza Görgülü Şiirleri - Şair Hamza Görgülü

Bak! yine bir gece vakti
Uykular bölük pörçük
Uuyku gözümde hayal
Dünyalar çökük

Hadi geliver neredeysen

br>Herşeyimken nasıl becerdin?
Gözlerin olmadan bakamadığım
Hasretim, sevdam, sevgilim
Şimdi düşünüyorumda hiçmişsin
Ziro, the end, ende, fin, son
Benim için sen çoktan bitmişsin

Umut nedir bilirmisin sen?
Seni ateşleyendir sebepsiz
Bir atibiyotiktir en güçlüsünden
Onulmaz yaraların iyileşmesidir
Beklemektir derler bazıları
En olmaz işlerin oluvermesidir

Ve öp! dedi aşkı gözlerinden
Kulak ver yüreğinin sesine
Dinle yamaçlardan esen rüzgarı
İçine çek kokusunu, en derinine
Nefesin kaybolsun ince bir ıslık sesinde
yankısız çığlıkların duyulmasın uzaklara

Bilmem ne desek nasıl anlatsak seni!
Bilmem nasıl ödesek hakkını?
Sen haytlarımızın gerçek anlamı!
Gönüller sultanı hayatımım kadını

Töre diye çekinmeden vuruğumuz

Katlanmak aşkın acı kahvesidir
Hoş bir tat bırakmaz damakta
Katlananların yüzüne hep ay vurur
Gün dönerken yıldızlı geceye
Sevenlerin yüzüne ayrılık vurur
Katlanmak zorundadır hüzne

br>Gülüm deyipte daha koklayamadığım
Sen vurgun yemiş zemheri ayazında
Mısra olup yazdığım kıt' a kı't a şiirlerce
Gönül bağımın açan yediveren çiçeğim
Söyle bana neden solgun yaprakların?
Hangi acemi budadı o körpecik dalını?

br>Karanlığın zifirisinde bulmuşken seni
Sen bana göz kırpan gece böceği gibi
Şimdi söyle sıra sendemi?
Bu kopuş kör karanlığın en dibine
Bu sezleniş, bu iç çekiş söyle niye?
Nedir düşüncesi bile beni ürprten

br>sanırım hayat beni eziyor
Üzerime üzerime geliyor
Sonra yıkılıyor aniden
Yıkım gücü yüksek,
Deprem sarsıntılarıyla,
Üzerime devriliyor acımasızca

br>
Gecenin kızıla çalan ay renginde
Binlerce ekinoks vaktidir şimdi

Her zamanki gibidir gece
Aynı hızla akmakta zaman