yeni gün görmekteyiz sanırlar
biz gözünüzde birer bebe öğretmenim
öğrettiğin bilgiyle düzeliyor yanlışlar
ki unutulur mu gösterdiğin çaba öğretmenim
kimi üzüntülü kimi sinirli, ağlamaklısın
seni bekliyorum
güllerle kokan yürek bahçemi vererek
birlikteliğimize döndürerek günleri
inancımla evimi kokutarak /düzenleyerek/
dererek uykudaymışçasına sevgileri
aydınlık demeti gözlerimde
günler durgun mu yorgun muydu
karanlık mıydı
toprak çıplaktı giydirdim, güzelleştirdim
yanaklarında gül bitti
dudaklarında renk verdi meyveler
sonra bir şeyler geldi bir yerlerden
ve şiiri soruyorlar
yüzyıllardır soframızdan eksilmeyen
ekmeğimizle yediğimiz
etimiz, kemiğimiz, suyumuz, başkaldırımız...
ve beynimiz anlatımı sevginin
damarımız, kanımız
toprağın doğurganlığı ve acıların amanı
çiçek seslerinin bahar kokusunda
kuşların kanat sesleri arasında
bağların kesim zamanı
burunlara yanık buğday kokar
yavrular yavrular doğar
TÜRKÜM SENSİN
ne kalemler uyurdu ne sözcükler
bir de sevgiler sevdalar tükenmezdi
yalnızlıkta kalabalıktır
kavgada ormandır / bitmeyen
birer yoldurlar/ türküler
güvercin konuşur
güzel’ler çekinir özlem ufkundan
özlem ufku güzel’liklerden
pas lekesi elimdeki!
toz çıkıyor döndükçe
eritildikçe kemikler
dün aramışsın yokmuşum
nasılda fırdöndüye döndüm
köşeler usandı üzerinde beklemekten
taşlar tükendi fırlatılmaktan
toprakta bıkkınlık çizilmekten
ah ah bu sevgi ah
Bir bıçak saplandı zeytine
...45’te... 82’ye...
...Hitler’den... = Begin’e...
haykırılıyordu
Biz birbirimize benzeriz
ikimizde havada uçuyor
uzardı geceler uzardı seni beklerken
senini gelmen için geceleri bile uzattım
bitmesin diye aydınlık yarın
ben insan, ben ter, ben çağını yaşayan
yüreği algın
sönmesi güç yangın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!