Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Babam vardı adı Hafız
Yaşardık kale başında, ıssız
Kar yağardı olmazdı iz
Geçer ömrümüz, sanki biz

Anam vardı adı Zübeyde

Yandı şairlerim senin güzeliğine,
Vurup durur sazın tellerine,
Yazarlar seni günlerce namelerine,
Koyar adını türkülerine.

Aşk verdin ozanlarına,

Benim bir arkadaşım varki,
Nasıl onu tarif ederimki,
Günlerimiz onunla beraber olurki,
Nasıl anlatırım arkadaşımı.

Ağladığım zaman benimle ağladı,

Aglamaz giden yiğitler
Olmaz onlara ölümller
Vurulamaz zincirler
Demir yumruklu gençler.

Geleceğimin gülleri

Bana derlerdi ki gezelim
Hayallerde yaşar sanki O güzelim
Ayları yılları boş geçirelim
Sanmayın sizinle geçmez günlerim

Ben dalmışım geleceğe geçmişe

Eğeden marmaraya geliyor düşman gemiler,
Karşılarınnda onları beklerdi mehmetler,
Can verirler ama vatanı vermezler,
Biliyordu onlar osmanlı ile baş edemezler,
Sen bilirmisin çanakkaleyi.

Elleri çatlak olmuş,
Yüzleri buruşmuş,
Kendi kendine sormuş,
Mustafa.

Zincirlere vurulmuş,

Gönlümü sana vermişim,
Seni canım gibi sevmişim,
Gözlerimden kıskanmışım,
Kız sen nerelisin.

Güzelliğine hayran olmuşum,

Ne kin var ne de nefret içimde,
Sığmıyorum benliğime o günde,
Gözlerim yaşardı, o gecede,
Yine daldım, mazilere bugünde.

Hani o dağlar, ovalar, meşeler,

Afşinde büyüyüp yetiştin,
Ölünceye kadar sevdin,
Türkülerinde Efsusu söyledin,
Unutulurmu Mahsuni şerif.

Bazıları seni anlayamadı,