Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Yapılmış kaldırımları,
Boyanmış taşları,
Parklarında konuşanları,
Cıvıl cıvıl oynayan çocukları özlerim.

Tertemiz caddeleri,

Sizlere söylerim hüzün
Minarelerde sela verilir güzün
Dostlardan biri gider bugün
Onlara yapan ağıtlar.

Gidenler bir daha gelmez

Hiç bir haber çıkmadı bu pazar,
Beklerim günleri yıl kadar uzar,
Zarfın üzerinde bacın yazar,
Bacımdan haber varmı postscı.

Tel çektim giden ayın üçünde,

Nerde Afşinimin kurdalesi ulu cami,
Danişmend beyleri istedi görmemi,
Pir Ali oğlu muhammet hanı sevmemi,
Hani ulu cami.

Bin yüz kırk üç yılında emir vereni,

Neleri yaşadım neyi anlatım,
Eski yaşantıma dönüp baktım,
O zamanın eşini dostunu aradım,
Bu gün yaşadığımdan utandım.

Saygı sevği o günlerde kaldı,

Güzelliğine güzellik katmış yeşiliğin,
Sana yakışmış beyaz gelinliğin,
İlk bahar ayında gelmiş gelinciğin,
Kara sevdam Afşin.

Seni sevmekle ömrüm bitermi,

Girdim insanların arasına,
Kimi külhanbey olur kendisine bakana,
Bazılarıda bakar kapılarına,
Ne hallere kaldık.

Ellerinden bir şeyler gelmez,

Kolum kanadım dünden kırık,
Dağlar yoluma engel çıkık,
Yaşadığım hayat benden bıkık,
Ben bende değilim kardaş.

Elimi attım hepsi çürük,

Bu ezanlarki sonsuza dek okunacak,
Dünyalar bu sesi duyacak,
Sonsuzlarda yaşayanlara haber salacak,
Canlılar bu sese koşacak,
Okunacaksın ezanım.

Kime nedeyip nede söylerim,
Benimle beraber gider dertlerim,
Kendi mezarımı yapar ellerim,
Niçin sitem edeyim.

Yaratan beni böyle yaratmış,