Halis Aydın Şiirleri - Şair Halis Aydın

Gül tenine dokunmak
Dalını kırmadan ama
Gül tenine dokunmak
Çocuksu bir içtenlik
Şahlanmış bir at misali bendine sığmayan bir hırsla
Dokunmak diyorum şafakları andıran pembemsi yanaklarına

Yüreği hüzün tutmuş hırçın bir sevdasın sen..
cama vuran dolu misali.
Titrek ve kırılgan
Üzümkarası gözlerin umutla bakmıyor gayrı
Anne şefkatinde titreyen gözbebekleri nerede

Seninle gülüm
Aynı şehrin aynı sokaklarında
Aynı havayı soluyor
Aynı binaların suretini aynı çoşkuyla izleyip
Aynı türkünün tadını yüreğimizde yaşarken
Güvenparkta Akşam oluyor

Biz varız Atam, sen rahat uyu
Biz varız -Kağnısını yüreği ile cepheye taşıyan
Biz varız bayrak, yurt ya istiklal ya ölüm diyen,
Köylüsüne,işçisine sahip çıkan
ve yüreği Cumhuriyet dolan

Çekip gidecektin
Gözlerinin buğusunda dona kalan umutlarla
Çekip gidecektin biliyordum
Buruşmuş bir kağıdı
Sevda yazmaya hırslanan bir kalemi
Hasret bırakarak umuda

Bir yanım ağrıyor diyorsunya
Benim kalbim sızlıyor-tam orta yerinden
ve en derinden yaralanıyorum işte ozaman
Sen Seni seviyorum diyorsunya
Ben kalbim dolusu diyorum-hırsla
ve inatla delicesine bir aşkla-haykırıyorum

Dünden arta kalan bir yarım ekmek gibi
Ortada kalmış yüreğim
Solgun,buruk,küfe yüz tutmuş umutlarımlayım
Bir çift şişmiş göz bir anı defteri bir de ben
Ne zor işmiş şu ayrılık
Ne zor işmiş çekip gitmesi sevdiğinin

Benim kadınım
Başı açık,alnı ak,yüreği aydınlık
Görünür saçının her bir teli
Kimilerinin sanal tasavvufunda
Taşlanacak kadar -Kafir değildir ama
O bir anadır çünkü