Halis Aydın Şiirleri - Şair Halis Aydın

Usulca bir telaş gibi
İçimdesin
Uzatsam elimi dokunmaya ramak kala
Ve seninle aynı şehrin aynı caddelerinde
Aynı yağmurunda ıslanıyorken
Aynı havayı soluyor

Gün düşmüştü yüzüne
Titriyordu soğuktan
Sıcak sözcükleri söylemeye direnen dudakları
Gülü koysan üşümezdi yüzünde
Bu sabah daha bir beyazdı
Bu sabah daha bir kadınsı

Kendine bile faydası olmayan
Işıklar altındayım
Kaderine küsmüş bir Ankara akşamı
- yaralar beni

Çirkin ötüşlü kurbağalar

Sana ılık bir merhaba diyebilmek
Isırmak dünden kalan
ve Seninle paylaşılmış bir dilim ekmeğİ
İşte mutluluk bu sevinç bu

Ne mutlu ne mutlu aşka yelken açmak

Dün yine rüyamdaydın
Kumdan kaleler yapmıştık, çocuksu bir umutla
Çocuksu telaşımız çoşuyordu, dalgalara inatla
Kötü adamlar vardı
Mekanik beyinli insanlar
Çirkin homurtularıyla bozuyorlardı oyunu dağıttılar umudu

Susma, rüzgar saçlı güzel kadın
Susma, suskunluğun çaresizlikdir, acıdır
Susma, suskunluğun hüzne giden yol olur
Her kızgınlığında öfke olur, buhran olur

Konuş,

Sen, bağlamamda aradığım perdesin gülüm
Sen, yüreğime yazılan notasın
Sen, türkülerde söylediğim hoyratsın
Oysa birileri seni çoktan bulmuş
Beste olmuşsun
Güfte olmuşsun

Güneşi selamlardı pak ve aydınlık yüzü
Siyah tonlu gözleriyle
Bir bahar havası tadında sızardı yüreklere

Havayı ısıtan buğulu ve ıhlamur kokulu ses tonu
Sevgiye,dostluğa,yaşama sevincine inan

Gittin,
Öylesine güzel bir sevdanın
iç ısıtan ateşine inatla
Gittin
Ey güzel sevgili gittin
Seni en can alıcı yoğunluğumla düşündüğüm bir anda

Karısı var deli
Kızı var mızmız
Eh anasındanda deli
İsyan çeker kadere
Katranı kaynatsan olurmu şeker
Cinsine tükürdüğüm cinsine