hayatın ritmi bozuk, insanın raf ömrü bitti
saçlarından tutup fırlatılmış tüm duygular
yağmurda ahenk bitmiş, güneş ısıtmaktan âciz
gündüz geceyle sarmaş dolaş, karanlık da güneşle
ara ki bulasın dünyayı yerli yerinde, nafile
Hamurunu Alparslan yoğurdu
Bileğini kimse bükemez yiğidim
Seni anan, kahraman doğurdu
Sırtın yere getirilemez yiğidim!
Ay yıldızı hiçbir şeyle değişme
sen yokken
kış yağdı yüreğime
lapa lapa kar oldu hüzünlerim
çaresizliği kucakladım
yalnızlıkla arkadaş oldum
sen yerine
Bakışlar yüreği en derin yerinden kanatır
Sessizlik, konuşmaktan daha çok şey anlatır!
Yüzler gülmüyor, bakışlar tedirgin
Duruşlar güvensiz, cümleler gergin
Fakirle aynı kaderi yaşar zengin
Herkes başka âlemdedir hastanede
Doktorun gözünün içine bakar hasta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!