Elveda hayat, elveda sana
İstediğim hiçbir şeyi vermedin bana
Sendeki yalnızca acı ve sadece keder
Seninle olmak, ölmekten beter
Elveda hayat, elveda sana
Bugün
Günlerden intihar
Bugün bitişin adı, bugün sonun başlangıcı
Ömür yükünü omuzdan atma günü
Yaşamak zorundalığına son verme günü
Garip bir yolcuyuz biz, şu hayat treninde,
Gidiyoruz, fakat sonunu kestiremeden.
Kayboluyoruz bazen umut tünellerinde,
Gidiyoruz, tünelin ucunu bile görmeden.
Hayatın ritmi, tren gibi aynı akıyor hep,
Seçimimi yaptım, kararım kesin; sarışın olsun,
Gözleri ela, bakışları içten, yanakları al olsun.
Başka bir sevgiye asla yer açmasın yüreğinde,
Her şeye rağmen beni sevmek olsun, dileğinde.
uzun lafın kısası
yoksun yanımda
sen olmayınca varlar yok oluyor
yokluk da arkadaşım, yokluk da sırdaşım
bir güvercin titrekliğinde atıyor kalbim
Öldüm nihayet, öldüm işte
Gözlerimi açtım zifiri karanlığa
Karanlığa... Sadık dostuma, can yoldaşıma
Yoklukta var olmayı öğreten tek arkadaşıma
Öldüm nihayet, öldüm işte
Hayat boş, işin aslını baştan dedim,
Uzatmaya da değmez, işte söyledim.
Yaşamak anlamsız, kurallar kuralsız,
Zaman ne yapsın, saatler kararsız.
Yüreğimden süzülen üfül üfül
Sözlerim bugün de havada kaldı
Heyecanla aldığım kırmızı gül
Kapalı kapının eşiğinde kaldı
Veda kokuyor şehrin sokakları
Ben âşığım ve tutkuyla seviyorum,
İşte bakın, uzatmadan söylüyorum.
Ayıpmış, yasakmış umurumda değil,
Zaten âşık olduğum için yaşıyorum.
Onun bir bakışını dünyalara değişmem,
Suzan
Aşkın diğer adı
Sevginin varacağı adres
Tutkunun en doyulmaz zamanı
Yüreğin hoplaması, dudağın kıpırdaması
Ve ayakların artık, yerden kesilmesi demektir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!