Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

İnsanlar büyüdükçe, küçülüyor arzular...
Ne gönülde bir lezzet, ne dilde tat kalıyor!
Yaşlanana çok görür, istekleri dürzüler;
Yıllar akıp giderken, günü zor yakalıyor...

Ne kadar yaşlanırsan yaşlan, ne fark eder ki?

Nesli tükenen yalnız, kelaynak kuşu mudur?
Hani insanlık nerde, o hiç görünürde yok!
Kuşların tek zorluğu düzü, yokuşu mudur?
Nesli biten insanlık, sadece sayısı çok...(*)

Mamut bitmişse fil var, nesli biten dinozor!

Sensiz bülbüller sessiz, kokmuyor hiç güller de!
Gülistana şevk veren en nadide güldün yar...
Sandım bıraktın gittin bu yabancı ellerde;
Gelmeseydin bugün sen, benim için eldin yar...

Döndün ya, iliğime geçse de bütün soğuk...

Tertemiz bir sayfa açar, yeryüzüne serilince;
Minik paraşütler gibi, gökten yere inen karlar...
Bembeyaz gelinlik olur, ağaçlara sarılınca;
Döküldükçe ince, ince, dallara duvak takarlar...

Penceremin pervazına, vurdukça kar taneleri;

Saklanma hiç boş yere, nerde olsan bulurum!
Yıllar geçmiş olsa da, billahi unutmadım...
Ben senin, cemaziyülevvelini bilirim;
Sanma yıllara rağmen, aklımda hiç tutmadım...

Sen değil miydin önce, "sensiz olamam" diyen?

Benim şiirlerim, hep hüzün kokar;
Koparın bir sayfa, koklayın, görün...
Bu duygu kalpleri hazana sokar;
Arada uğrayıp, yoklayın, görün...

Hüzündür hayatın tuzu, biberi...

Nefret ettim siyasetten, pervasızlar zapt edeli!
Arsız, hırsız, şom uğursuz, sıraları doldurunca...
Oyu kapıp gücü yeten, yurdu zapt-ı rapt edeli;
Analara ağıt çöktü, saçlarını yoldurunca...

Çözüm, süreç, açılımla, haine fırsat verdin mi!

Aşk şiirleri yazmak gelmiyor ki içimden...
Zaman geçip gittikçe, tahammül kalıyor mu?
Son güzde nevbaharı tanımak zor biçimden;
Gönül öyle her şeye, hiç razı oluyor mu?

Aşkın yaşı mı olur, diyordu ya bazısı...

Bir sevdaya düştüm, çok yıllar önce;
Gönlüm bir gün olsun hiç ses kısmıyor!
Kendime gelip de geri dönünce;
Ne sözler söyledim/se kulak asmıyor...

Bilirim değişmez alın yazgısı;

Bir kıymık kalmışsa vicdanınızdan;
Önce ölçüp, biçip çekilin, gidin!
Siz tek kişisiniz, tek canınızdan;
Bir zahmet vazgeçip çekilin, gidin!

Çekin elinizi, kardeş kanından!