Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Gül biter dediler vurduğun yerden,
Vur ki, dert görmesin ellerin ustam.
Ne varsa bildiğim böyle ezberden,
Yüzümde açtı bak, güllerin ustam...

Senin ekmek teknen baba ocağın,

Dışarıdaki mevsim, hangi mevsimdir bilmem.
İçimde, yediveren güllerinin hârı var.
Yanakların ıpıslak, gözlerin dopdolu nem
O güzel gözlerinde, gönlümün baharı var...

Yaratan bir çift zümrüt koymuş yerli yerine,

Bir hicransın, bir hüsran, vuslat hiç yok mu sende?
Hayat, çok üzdün beni, kalmadı cân bu tende.
Sor bana ızdırâbı, a c ı l a r ı b a n a s o r!
Geç hayat, sen önden git, kalmadı tâkat bende...

Karahayıt-2008

Şehit ecdadımın kabri başında;
Ellerimi göğe açtım ağladım...
On beşli yazıyor mezar taşında;
Ezildim, adeta kaçtım ağladım...

Üst baş paramparça, ayaklar yalın;

Seni seyrettim Antalya şu Yivli minareden.
Doyamaz görmeye inan, seni bir kez seyreden…
Limon, portakal çiçeği, yasemin, karanfiller,
Antalyaya renk veriyor, zakkum ve begonviller.
Sahillerde rakım sıfır, Antalyadaysa yirmi
Neden böyle olmuş diye doğaya söylenir mi?

Meleklerin güneşe fazla odun atmışlar,
Bu ne sıcak yâ Rabbi, cehennem serin kalır.
Esiverdi mi meltem, yumşak kadife gibi,
Antalya nın teninde, serin eserin kalır...

Poyrazın esintisi bir yandan alev kusar.

Bu vatan için ne göğüsler gerdik!
Baş koyduk yoluna senin Türkiye’m!
Gazi verdik, şehit verdik, şan verdik!
Karşılıksız sevdik seni Türkiye’m...

Vatan borcu namus dedik bekledik!

Aşkımızın sonu hüsran sa eğer,
Kaşın yay, kirpiğin ok olsa no' lur?
Maksadın terkedip gitmekmiş meğer
Yanımda kalanlar çok olsa no' lur?

Gördüğümü sorma karardı geçti.

Nefretle geçecek kadar öyle uzun değil hayat.
Eşi, dostu, paramparça etmenin hiç âlemi yok!
Ömür denilen nedir ki, çok, çok bir asır nihayet.
İnsanlara boş yere kin gütmenin hiç âlemi yok...

Hayatını hır gür ile geçirince ne olacak?

Anadolu’m, güzel yurdum, sana doyamıyorum…
Bir tek çakıl taşına denk diyar sayamıyorum!
Sadece bir menendin var o da; Cennet-i âlâ,
Ondan gayrı seni hiç bir yere koyamıyorum...

Edirne’den Ardahan’a tüm İrem sağım, solum!