Gönlüme uzaksın, kalbime yakın
Bana bir gülüşün çok mu be gülüm
Bu kara sevdanın, umutsuz aşkın
Yarasını sarmak yok mu be gülüm?
Güller hep sevilir diken batsa da
Çok gülerim ama hiç içten gülmem
Hep en sevdiğime hasret gittim ben
Ömrümce kaç defa dedimse bilmem
Elveda sözünden nefret ettim ben
Kimisi bir mektup, kimisi resim
Son pişmanlık deniyor, senin bu yaptığına
Dönüpte bir kerecik, şu masum pozuna bak
Hiç çaba göstermezsen, mutluluk gelmez sana
Bir de şu kaprislere, tükenmez nazına bak
Güzelsin diye mi ne, şımartmışlar seni çok
Çok acı gelecek gidişin bana
Beni de yanına, al diyemem ki
Engelde olamam mutluluğuna
Bu senin seçimin, kal diyemem ki
Sevdamın uğrunda ölmem gerekir
Uzaktan görünce seni dün akşam
Sandım ki nazlı bir çiçek dalısın
O şımarık halin sivri dilinle
Bence çiçek değil kara çalısın
Gözlerinin hali içler acısı
Beni ayıplama, kınama sakın
Ellerim saçında dolaşmak ister
Hasreti doğada varetmiş hakkın
Dalgalar sahile kavuşmak ister
Her canlının vardır bir beklediği
Sen ağlama bebeğim, bir terkediş değil bu
Gözünden bir damla yaş, düşmeden döneceğim
Mutlaka aç gelirim, kur sofrayı, yak mumu
Hazırladığın yemek, pişmeden döneceğim
Göz kırptığım sürede, seni özlüyorken ben
Kalbimin kapısını, açık bırak giderken
İşte bir vefasızı, unutmak böyle kolay
Ben onsuz yaşayamam, yok olurum diyorken
Kalbi yeni bir aşkla, avutmak böyle kolay
Aşkım uyandığında, küçük bir ninni yeter
Meçhullere dalıp giderdin bazan
Beni düşündüğün gün gibiydi ya
Bir kız vardı kuma yazılar yazan
Ne çabuk unuttun, dün gibiydi ya
Saçına çiçekler, dallar takardın,
Kendin yaşayıp ta gör
İşte bak sana gerçek
Sevip sevilme nankör
Benim gibi acı çek
Aşka susa, dön çöle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!