Gideceğim yer sürgündür
Senden ayrı kaldığımda
İşte o zaman ister kalem ağlasın
İsterse gül
İşkencelerin bir demet yasemin
Yıldızlar kor
Sensizliğe tükenmişlik şiirleri yazmayacağım, asla
içimde kan çiçekleri açtırsan
her bir hücremi parçalasan da derinden
hatta yüreğim ve beynimi koparsan da yerinden
sensizliğe tükenmişlik şiirleri yazmayacağım, asla
Bir umut bir yakarıştı seni sevmek
ibadet kadar kutsal, bir çiçek kadar özeldin
azrail gölgemi takip ediyor yokluğunda
sanki gölgem kadar benim
özel günler seninle doğardı güneş
seninle batardı geceleri, şehvetin koynunda
Gözlerinden akan yaşlar
Sanki yüreğimden süzülen
Yıldızlar kayarken yer yüzüne
Sanki beynimdi üzülen
Güneş bu günde kör karanlık içinde
Şimdi öfkeni dindirme zamanı.
Yatır onları koyu bir gölgeye,
“ biraz dinlenin”de..
özlediklerini düşün,
seni özleyenleri...
teninde yara açanları,
Umut tarlalarında
rengarenk gelincikler,
umutsuzluklar içinde kıvranırken
yine başımda duman,
yine yüreğimde acı,
yine sevgisizlikler.
Çiçek gibi akıyor gözlerinden bakışların
Kurşuna diziyorum düşüncelerimi bakışlarında
Ürkek serçeler gibi düşüncelerim
Düşüncelerim sarı yıldızlardan ürkerken
Ey hafifçe tüten yangınlarım
İçimdeki umut mumu, altın renkli çiçek.
Gidersen iki ucunu da yak köprünün
Tanrının gerçekleri unutulur.
Unutulmaz yaşadıklarımız tek.
Aramızdaki engel yalnızca ikimiz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!