Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Evlat ananın dilini,Ana anasının dilini
Konuşuyor doğurmayan anasının dilini
Unutmuş kendisini doğuran anasının dilini

Halil çolak 29.5.2006 Ankara

Gökteki yıldızlar nasıl yalnızsa
Gece gündüz bende yalnızım
Bir kıvılcım olsa ben yanacağım
Beni anlayan yok bende yalnızım

Yalnızlık bende hicranda olacak

Ne arı gibi bal yapacak binbir çiçek özüm var benim
Nede karınca gibi gece gündüz çalışacak güç benim
Nede insanların üzerinde gedecek köprü ne yol benim
Sadece değeri olamayan kuru laflarla canım söz benim

Halil ÇOLAK 28.09.2008

Gurbetin adı bile acıdır Gardaş
Yerin cennet de olsa da
Gurbette kötüdür Gardaş
Sana candeselerde çor gelir Gardaş
Evin altından mekan olsa da
Mutlu olman zor olur

Aile Türk milletinin temel direği,
En emin yer sıcak ana kucağı.
Sevgiyle doludur önün yüreği,
Ailenin temel direği anadır ana.

Gönlü sevgi doldur kıramaz seni,

İnsanın içini bir huzur kaplıyor aniden
O güzel yeşil yedi tepenin her birinden
Hele esen tepenin esen serin yelinden
Bülbüller şakıyor cami minarelerinden
Uyumayın uyanın çağrıya uyun birden
Yavaş yavaş tanyeri yer yer ağarırken

Harabe haline getirmiş ermeni evlerin
Yakmış yıkmış zalim evlerin, hamamların
Ana rahminde öldürülmüş o yavruların
Nasıl unutur Erzurum ermeni mezalimini

12 Martta sokaklarda cesetten geçilmez

Sevdalarımla değerlerimle hüzünlerle sevdim şiirlerimizi
İkbal’de düşüncelerimi Mehmet Akif’te buldum benliğimi
Gezmekle gördüm ülkemin mana ve maddi güzelliklerini
Acımadan vahşice de saldırdılar yok ettiler değerlerimizi..

Adımlarken kaldırımları hatırladım üstadımız Necip Fazıl’ı

Zannetme ki her şey bitmiş bu vatanda duygular;
Kalbe işlenmiştir bizi biz yapan milli olan ülküler.
Söylenir dilden dile bizim olan türküler ve şarkılar;
Seni ve beni hatırlayacak,hayırlı evlat ve torunlar.

Altaylardan tunaya uzanır yolum
Hiç bir düşman bükemez kolum
Genetik olarak Türk oğlu Türküm
Ortasyada,anadoluda ata yurdum

Aralda tunada atalarım atını suladı