Haldun Şişman Şiirleri - Şair Haldun Şişman

Kalp kalbe karşıdır düşse de uzağa,
Gakkoşlar diyarı, selam olsun Elazığ'a
Keban'dan elektrik verir Fırat nehri,
Tadına doyum olmaz orcik şekeri.

Ellerde mumlar oynanır çayda çıra,

Çocukluk, gençlik, ihtiyarlık üç farklı elbise ,
Var mıdır hayatta bunu giymeyen kimse?
Ruhun elbisesi, bir ömürlük bedense,
Dikişsiz beyaz kefendir son elbise.

Çocuklar oynar, gençler oynaşır,
Kızlara bakanın, gözü kamaşır,
Yeşil gözlüme de gülmek yaraşır,
O gözlere bakanın, aklı karışır.

Aksaray'la Ankara'nın arası,

Çıplak geldin, çıplak gittin,
Neyin vardı ki, ne kaybettin ?
Bir canın vardı emanet ,
Ona da ihanet ettin.

O, bir yazgıdır silinmeyen,
En büyük sırdır bilinmeyen,
Cennet yüzü görmesin,
Sevilip te sevmeyen.

Mecnun gibi çöle düşmeyen,

Ekmeğin yedim, suyun içtim can Erzincan,
Elli dokuzuncu Tugay'da nöbetin tuttum Erzincan,
Otuz dokuz depreminde yasın tuttum Erzincan,
Şimdi ne haldesin can Erzincan?

Etrafı dağlık, ortası bağlık

ula zeki, istanbul neki
erzurum yayla"

Doğudan yükseldi mücadelenin gür sesi,
Ata'nın izinde toplandı Erzurum Kongresi,
Ya istiklal, ya ölüm kurtuluşun ilkesi,

Solmazsa Dünya'da güzeller solmaz. KARACAOĞLAN


Tomurcuktum güle döndüm,
Ateşe benzerdim küle döndüm,
Ne zalimsin sen hayat,

Hasan ile Hüseyin size emanetim,
Onları üzmeyin, budur benim vasiyetim,
Onlardır bu cihanda benim ehlibeytim,
Kerbela'da susuz kalanan can benim.

Ali bendendir, ben Ali'den

Sünnet olan sakal ne zaman farz oldu?
Bırak ben karar vereyim kendi tarzıma,
Bağlıyız sünnete Rabbimin farzına
Kurban olayım ben resul'ün sakalına.

Ne bileyim ben senin sakal niyetini