Kurşun Güneşin Şiiri - Müslüm Bayram

Ey kutlu şair!
Daha ilkbaharından soldu tomurcuklar
Zamanı mıydı şimdi ektiğin çiçeklerin
Neme gerekti toplum işte gör hallerin
Yuhalıyorlar tufanlı alkışlarıyla şairi
Karanlık bakışların cellat hallerin
Paslı çivileriyle asmışlar kurmuşlar dar ağacın
Kör dehlizlerine şiir!
Kurşun güneşin.

Halkın iyiliğini düşünür aydınlatmak istersin elbet
Köle ruhlu beyinlerin özgürleşmesini
Cömertçe serpiştirirsin buhurlarından
Çiçekler özü katarak harmanlarsın
Alın teri deryandan gür ırmak akıtarak
Temizlersin.... Kinden besili nahoş kokan havalarını
Karanlık bulutlarını haklayarak ak esin.

Kalp ritminden atar sevgin seversin
Doğayı evreni tüm varlığı
Tanrısallığı yakışır bakışlarına yakarsın!
Yağmurlara nispet yağar şiirlerin
Çölü yeşillendirir sözlerin
Beslersin her nefes umutlanarak
Ey kutlu ozan söyle!
Hangi nehrin selisin.

Git yoluna şair!
Hoş hayallerin ilhamı rehberin rüzgarlarıyla coş
Koş ıssızlığı çölünde zamandan iz olsun
Sonsuz mavilikleri solumaksa amaç
Yalnız bir dağ çiçeği olup aç!
Dert etme hakkıdır hak adına
Aşkla inlemesi arının...
Külünde közlüsün.

Seyret kartalı dansa kaldıran özlü göklerini
Sor! Katmerli gecelerden hisli yıldızları
Duy vadilerinde uluyan kurtların çığlığını
Ormanların karanlığını bölen kükreyişi aslanı
Kutsa kurnazlığını tat tilkiden
Yosun tutmuş akarsuların debisinden seç
Kalemine yaslısın.

Ey kutlu şair...
Güneşin doğuşu batışına değin
Evrenleri bağışlayan enerjisini yansıtan Tanrıdan dile dilek tut
Sarhoş kıl bedeni ışıklarından içimlik
Aşk çek gözlerine banarak solu
Hakka görümlük son nefesin.