Hakan Yükün Şiirleri - Şair Hakan Yükün

Renk körü umutların solmuş etekleri, çamur
orak orak duygularda, kanlı anemi
soğuk ve ayvaz eller, harmanladı kiri
kırk yıl yükün ruhumda özün, kambur.

kulağımın çınlamasında adın,ademi

Düşünceler yoğunlaştı,
Baktım maviye ve yeşile,

Süt liman denize
Yansıdı gözlerden;
Göğe ulaştı.

Erken öttü bizim horoz..
Epey de yol almışım zamandan
Yaş altı......üstü kesmece
Sünnetçi geldi. .....
Yaş kesen baş keser dedim. ..

Geçmiş geçmişte kaldı
Yaşandı ve bitti .
O Anlar da bizleri rahatlattı.

Yıllar sonra bir an acıttı.
Ellerim böyle hiç yanmadan

Gözler
Bir çiçeğe dolanır da
Döl salar;
Damar damar
Kök salar. h y...

Bir yolcu geçer,
Dökük ve çökük
Viran handan.
Eşekten ve köpekten
Çalınmış zaman.

Bu hayatta eylemlerimiz ufuklarımızı genişletir.
H.y korkular
özgürlüğümüze ördüğümüz duvarlar
kilit kilit duyu
gömdük arkadaşı
çıkmadı huyu suyu....

İnek...
Sağrısında ben.
Yeşillikten geçiyoruz.
Elimde sopa.
İnek.
Arkasında da ben.

Dünya karışır
Kaçak tütüne;
Özünü çekerim,
İçime.
Duman duman tüter de
İzmariti kalır elimde.

Derin yüreğim dipsiz hislerim
Bak merdiveni yok gözlerin
Avuç içi topraktır kaderin.
H.y Onada kök salar büyür Neferim........