Hakan Yükün Şiirleri - Şair Hakan Yükün

Beyazı kalem çizmedi.
Hainlik etti.

Kağıttan gemi,
Sulara indi.

Elimde yeşil bir silgi.
Sileceğim seni.
Ellerini,
Göğüslerini,
Kalbini,
...

Bir tünel kazdım,
Geceden gündüze.
Işık...
Yolunu şaşırmadı.

Uzunca bir direk diktim,

Giyim kumaşına bakarken ,
Seda nız da Zerafet,
Gözleriniz de zen.

Sonsuz vaatlerdesiniz.
Karşım da bir adam.

Bulutlar...
Ak, kara bulutlar,
Gözyaşını toprağa döker.
H y... Bulutlar...
Alaca bulutlar,
Gökkuşağını ufka çizer.

H.y GÜLKEM.......
Duygularımı.........
geceleri ağır yaşadım.
Oysa ki;hep vardı yıldızlar.
Karanlıklar da egemen oldular.
Şimdilerde vagonların ışıkları açık.

Kamuflaj,
Tek kelime savaş.
Sıfır kilometre,
Bere altında tıraş.

Oyunun adı

Çocuk küçük yaralar acıtırdı içimizi
Bir öpmeye geçerdi belki

H.y büyüdükçe oğlum.........

Yanık duman kokar dağlar.
Azrail tırpan sallar.
Namert ve mert,
Koyun koyuna yatar.
Toprak toprak da
Çiçekler,

Böceğin ateşi güneşe düşerken,
Habitatta meşgale.

Dost, hey dost!
Işığa düşen gözyaşı.
Gülebilmek...