Hakan Demirel Şiirleri - Şair Hakan Demirel

Uyanmak gözünü açmak değil, yaşama kalkmaktır.
Soğuktur, halsizliktir ama beklerim peronda yinede treni.
Atı kıskandırır, belki de icat edilen en büyük ve en zevkli ulaşım şekli.
İleri doğru hızla sürülmek güzeldir,
Manzarası camdan çok güzel izlenir.
İstakmete gelindi anons sonrası inmeli.

Dinlenen aynı şarkı, söylenen sözlere kulaklarım aşikâr.
Gereksiz riyakâr bakışları artık durdur.
Göz göze geldik, baktık! O gurur, işte varya o gurur!
Bana ait olan gurur.

Yok artık daha fazla dayanağı,

Gözlerinde bahar, yüreğinde yaz,
Bir aşk hikayesi, ne acı ne tatlı.
Hayat bizi başka yerelere savurdu belki,
Ama kalbimdeki yerin hep saklı.

Yalanlarla dolu bir dünya belki,

Güzel insan, dost yüzün aydınlık,
Kalbinde sevgi, gözlerinde harbilik,
Arkadaşlık bahçesinin en nadide ağacı,
Birlikte geçen her an, ömre bedel be! serseri.

Seninle her kahkaha, bir ömür sürsün isterim,

Bir zamanlar gökyüzüne dokunan hayallerim,
Şimdi yıldızlar kadar uzak, bulutlar kadar sessiz.
Gençliğimin coşkun nehirleri, şimdi sakin bir göl gibi,
Yorgun ama hala umut dolu, hala hayat dolu.

Kimsesiz hislerim, rüzgarın önünde savrulan yapraklar gibi,

Hani olur ya yazın sıcak nefesi, çiçeklerin arasında bir serinlik gibi,
Gözlerindeki deniz, dalga dalga serinletir içimi.
Unutuşun hafifliğiyle süzülürken zaman,
O şarkı fısıldar adını, uzaklarda bir yerde.

Hani olur ya bir zamanlar yan yana, sohbetin akışında kaybolmuşuz,

Gökyüzüne bak, yıldızlar nasıl da parlıyor,
Her biri birbirine umut barındırıyor.
Seninle geçen zaman, ne çabuk bitti,
Şimdi geriye kalan, sadece hatıralar ve mısralar.

Bir zamanlar neşeyle yaşardı kalpler,

Hayatın telaşında, bir sabahın koşuşturmasında,
Pekmez tatlı, yoğurt serin, ekmek sıcakken avuçlarında.
Unutma, hayat küçük şeylerde gizli, basit bir selamda, dostça bir bakışta.
Ve unutma, gözlerin uzaklara daldığında, hayallerin peşinden gitmekte özgürlük var.

Maçsız günler, sevgilisiz gezintiler, zamla dolu hesaplar,

Hayat okulu, zor derslerle dolu,
Yolları çile, mücadeleyle yoğrulu.
Çalışmayı öğrenirsin, para kazanmayı,
Mücadelenin yolları, umudun aynasıdır aslı.

Kimi zaman fabrikada, kimi zaman tarlada,

Bir hayal kur, gençlerin hevesiyle dolu gözlerle birbirimize bakarken,
Oturup beklemenin verdiği huzur içinde, duygularımızı hissederek.
Güneş, yüzünü ara sıra gösterirken.
Rüzgar saçlarımızı hafif hafif okşuyor.
Sessizce kalmışım, kendime gelemiyorum, sanki benliğimizi esir almış gibi.
Karşımda bir çam ağacı, üstünde bülbüller dertli dertli şarkılar söylüyor.