Ak mavi gündeyim, yastayım, yaslıyım bugün.
Aşınan damarlarımdan kan akmıyor bugün.
Gözlerimin nurundan, hayatımın baharından,
Hiç yoksa, yaşadığım anlardan vazgeçtim bugün...
Dalgalara yenildim, çok önce değildi,
Sabahları, tüm caddeler sensizdir bu şehirde.
Öyle sakin sessiz bir bekleyiş sürer gider...
Gökyüzü mavisini kaybetmiştir,
Duman altı zamanlar gibi kasvetlidir işte.
Aldığın nefes ızdırap gibi gelir.
Sabah ayazı işler tüm benliğine.
Gittin sanki bir artı mı kazandı bu şehir?
Koşulsuz yaşanan ve umutsuzlukla bezenmiş hayallerim bile yok şimdi.
Eskiden iki kişilik nefes alırdım.
Tek avuntumuzdu, hatırlasana.
Hayat ayrı bir yanda,
Biz ayrı bir yanda yaşıyorduk.
Elbet yeşerecek tüm umutlar,
Biri her zaman hariç olmak üzere tabi ki.
Kır çiçekleri eflatundan sıralanır tek tek.
Gerisi birden bire renk cümbüşü gibi kopar gelir.
Bozkırdan kopan güneş gözlü bir başak düşer başucuma bazen.
Bazen mor menekşe bakışlı bulutlar yağmur dağıtır öylesine.
Bırak dağılan bu şehir mateminde boğulsun bugün.
Nefes hak değil, yaşamak haramdan öte.
Nelere kadir oysa ki yaşamak.
Bir hiçle gizli, imkansız tabirlerden uzak sadece.
Sen varlığım, ben temelsiz kaldım.
Sığınağım yok sadece ben varım.
Olmayan hayatlar içinde boğuluyorum.
Her şey bomboş.
Aldığım tatlar, o eski viraneliğim nerede?
İnan aklıma bile gelmiyor.
Durgunluğumun içinde hayat doluyum.
Hiçbir şey zevk vermiyor mesela.
Gökyüzü pembeleşip de,
Ilık bir rüzgâra vurduğunda gözlerini,
Bakamıyorum sen gittin gideli…
Ben seni bir akşam yıldızı ile
Bir poyrazda esen yele;
Profilini çizmeye çalışıyorum…
Bilmem ne kadardır yakınımdasın.
İçimde apansız bir korku.
Kaybetmek bu sefer uzak,
Hiç olmazsa karakalem bir sen.
Aksi çizmeyi bilmiyorum,
Aksi, ters döngüler başa sarıyor sanki,
Her şey inadına iyiye gidiyor gitmesine ama,
Yine de bir şeyler var,
Var işte irdeleyemiyorum gerisini.
Hüzün dolu akşamlar yerini kimlere bırakmış,
Bu yapmacık, bu apansız gülüşler nerden geliyor,
Hey gidi koca çınar gölgene kim hasretlik bıraktı da gitti,
Sen olmadan gölgen öksüz kaldı sanki;
Gölgende kapılmış bu ömürlük;
Yine açıkta kaldık desene.
Boş ver savrulup gideyim yine,
Toz duman göz yaşlarıma karışsın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!