Hacı Mehmet Erol 2 Şiirleri - Şair Hacı ...

Seyrederken eşsiz İstanbulu ve boğazı,
Nasıl sileyim hatıramdan o güzel yazı?

Yatlar ve sandallar selamlıyorken denizi,
Beni hicrana boğar bu ayrılık krizi.

Her günüm aynı geçmiyor zaman,
Cehaletle uğraşmak mı ne yaman,
Bir gün gülecek mi bana da zaman,
Allah kurtarsın bu köylerden aman.

Nezle, grip ben kendimde değilim,

Annem kadar olamaz, ne arkadaş ne de yar,
Sen yoksun ya yanımda, bu odalar bana dar.
Şu gurbet diyarında, kalbim hep seni arar,
Dert ve acıyı, yalnız ana kalbi sarar.

Ondan ayrılsam bile, yine de minnettarım,

Dağıt saçlarını, zülüflerin dökülsün,
rüzgarın serinliği, saçlarını okşasın
Sen aşkımsın ruh ve can bulduğu abidesi,
sev ki beni,
unutayım hüznü, unutayım yası.
Dağıt dağıt saçlarını,

Fırtınalar kopar yüreğimde,
fark etmez ki.
Fezalarda dolaşırım, hayalinin eşsiz derinliği.
Farlarını yakmış gibi görünür kara gece,
ferini kaybeden karanlıklar,
fenerlerden sevgi nurları saçılır.

Yeni doğan canlının ilk ürkekliğinde,
Bir gün güneşlidir, başka bir gün yağmurlu.
O sevinen ana babanın yüreğinde,
İnsanlar sevinçle gelecekten umutlu.

Matemlerin bitip, sevinçlere ittiği,

Yine yağmur yağıyor, yine gönlümde hüzün,
Beni hayata bağlar, senin o güzel yüzün.
Güneşimsin yağmurda, yazımda rüzgârımsın,
Kalbimin içindeki, benim öbür yarımsın.

İlkbaharda şen olur, tabiatın köşesi,

Bu gün bana bir başka göründü İstanbul,
Denizin rengi mavi, boğazın manzarası eşsiz.
Betonlar arasında bazı yeşil renkler de varmış,
Olsun, yeter bana.
İstanbul bana, İstanbul göründü bu gün.
Neden mi?

Ağlamasınlar gönülden gülsünler,
Bayramlıklarla bayram çocukları,
Tasasız dertsiz bir ömür sürsünler,
Bayramlıklarla bayram çocukları.

Onlara her gün oyun, bayram olsun,

Bazen yeni yaş,
Yeni günler demek eskileri kıskandıran.
Bazen yeni bir yaş,
Eskilere özlem.
Olsun varsın ne olursa...
Her şeye rağmen devam ediyor ya hayat!