Bir günün akşamında,
Yine sessiz bu ev, yine kalbim ümitsiz.
Arkadaş bir kalem ve bir de kağıt,
Radyoda çalan şarkı, sessiz hayatıma sesli ağıt.
Bıktım diyor kalemim, yalnızlığı yazmaktan,
Yalvarırım kalemim beni sensiz bırakma
Akşam olunca ümitsizlik, hüzün
çöker üstüme,
Yalnızlık kapkara perde çeker
Kalbim hayalimi resmedip çizerken,
Bedenin benimdir gün boyu.
Götürür bilmediğim mekanlara,
Yaz mı, kış mı bahar mı?
Yoksa mevsim-i çehar mı?
Yaşadığım başka alem yerim belli değil,
yurdum da.
Yudum yudum sevdanı çekmek mi?
Yıllar asırlar geçse,
Yürüyorum kalabalıklarda, yapayalnız
avare,
Uzaktan ta uzaktan bir ışık görüyorum
belli belirsiz,
İçimi sımsıcak bir duygu sarıyor,
Dilime doladığım türkü,
Beki geçmekte zaman
geçendir beki her an,
bu zaman ne yaman,
zaman
yaman
an
Bir duygu yaşıyorum, içimde sımsıcak,
Kuşlar gibi hür, gökyüzü gibi uçsuz bucaksız;
geçeriz, gündüzsüz...
yersiz, yurtsuz, zamanın ötesinde.
1995'ten...
Antoloji yetkilileri bu site güzel bir çalışma olmuş. Burada yer alan şiirlerden derleyeceğiniz bir kitap harika olur...