Yavaşça dokunmuşuz otobüse binerken,
Dedik, özür dileriz terbiye gereğinden…
Hacı, hakaret eder uzattıkça uzatır,
Sorun oluşmasa da bağışlamamaktadır…
Diyoruz, yüz kez özür bin kez dahi özür,
Hacı, bağırır durur şahsım buna üzülür…
Biz, neden böyle olduk niçin affetmiyoruz?
Masum bir dokunuşa mana uyduruyoruz…
Hacım bağışlamazsa anla durum çok kötü,
Ya görgüsüze değsek, oluşturacak ürküntü…
(2016)
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 18.7.2018 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!