haber geldi sevdiğimden
özlüyormuş beni
dolunaylı gecelerde
okuyormuş şiirlerimi
sonra sarılıyormuş düşlerine
en kızılından ve tutkulu
EY YÂR
Ay yine hüzzam makamında ey yâr
Sensiz olan her yerde, hep sen var
Her yol sana çıkar, her yar sen yâr
Yüreğimde bir serçe ağlar, gözyaşlarında sen var
AĞLADIM... I
Sen varken yanımda,
Bir gün gidersin diye ağladım.
Sensiz geçen her anıma,
Baktım ağladım, yandım ağladım.
sesin dolunaylı gecelere düşünce
maviye kanatlanır sevdalar
yıldızlar söyleşir mum ışıklarıyla
pervane olur ağustos böcekleri
(ay) aklarına dolanınca şafak
……………..umudu taşırsın…
Çeşmibülbül
sırça köşklerde
kalpler tevbesiz
çorak gönüllerde
hareler mevsimsiz
AY TOZUNA SEVDALI AYRILIK ÖPÜCÜĞÜ
titrek bir nefes ürkekliğinde dizilirken kelimeler
sessiz çığlıklar salınır, sevgilinin mihrabından
ay süsü verilmiş sevda tınıları
gövermiş güz isyanlarına karışır da
AZZE WE CELLE…. II
AZZE WE CELLE... II
I
sebepsiz olmayan sessiz haykırışlarımda
acılarımı büyütüyorum sol yanımda
soluk bile alamıyor nefesim
dünyana sığmak için sana sığınıyorum
ve sığınak oluyor kalbim acılarıma
dayanır mı sanıyorsun yaşattıklarına,
bu çocuksu yüreğim…
Fenomen
mahzun bir kelebek ömrü gibi girme hayatıma
gülistanında yanar düşlerim
karıncanın taşıdığı suya esaretlenir gözlerim
DÜŞ’SÜN İSTANBUL
İçimde bir çocuk doğar
İstanbul a salarım yalın ayaklarını.
Sen İstanbul;
İçimdeki gerçeği büyüt,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!