Ölümün gözlerinde görürsün yanlızlığımı
Şebnem vurduğunda yüzüne
sözü sen öznesi sen olan şiirler adarım gözlerine
her kuşluk vakti aşk kıbleye yönelince
Özgürlüğümü yakıyorum gözlerinde
zemherinin ortasına gömülürken karayazım
karanlığı öldüren gözlerindeyim şimdi
başucumda
Sahibini bulamayan mektuplar I
İhbarım Kendime
Aşkını söylemeye cesaret edemeyenler kendilerini kelimelerle ihbar ederler...
Sahibini bulamayan mektuplar II
Şahidimdir Kainat
Aşkını kainata gizleyenler, dünya hayatını zindan ederler…
Dolunaylı gecelerde hayallerinin sürgünündeyim yine yar… Ateşleri söndüren yüreğimin yakamoz yangınları var … en sakin zamanlarda bile yüreğimi mavi düşlerin sarar… beni yarlara iten acıların yar…. aşkı acılar değil, umutsuzluk yıkar yar…
gözlerin hala benim mi
gecenin koynundayım
emziriyor çaresizliğimi zifiri karanlık
aşk bürününce yalnızlığına
GÖLGENDE ÖLDÜR BENİ
gecenin en sağır anında
sessizce gelen gölgenle irkiliyor
ve bir sır bırakarak kulaklarıma
Geceye ve Umuda
nakışlı ilmiklerini geçirdi,
tutsağı olduğum ellerin.
kızıla boyadığın urganınla
astın günahsız kelimelerimi
Ey yokluğu çaresizlik olan sevgili
zaman dilimleri gece yarısını devirdiğinde
hergün
geceye sığınan yıldızlarla konuşur
zeytine,incire ve toprağa adaklar adardım
ne firari sorular olurdu imkansızlıkların
deliye sual olur mu
I
ahh o bakışlar
aşkın başkaldırışıdır ruhun en sağır hallerine
düşer buz yangını ateşler içine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!