Hacer Gülten Ataalkın Şiirleri - Şair Ha ...

Dudak gülmeye hasret,ben yardan ayrılalı; Ruh bedenden ayrılmış; Gözler uykuya hasret! Akıl divane olmuş; sevda esir alalı! Güfte besteye hasret; Gönül,gönüle hasret... Bülbül gülden ayrılmış,ben yardan ayrılalı; Yağmur,topraktan ayrı,sohbet dudaktan ayrı! Kalplersevgiden yoksun,kupkuru kuruyalı; Yar ayrı,Yaren ayrı; gönül gönülden ayrı! Toprak tohumsuz kalmış,ben senden ayrılalı, Güfte,besteye hasret; saz,sazendesiz kalmış; Gönülvahaya hasret,sahra gibi kalalı; Cismim darı dünyada; Ruhum ebede dalmış!

Gözlerin ufka dalıp,çözüyordu gizleri! Yüzünde kaybolmuştu,onca yılın izleri; Gitme dur,diyemedim,gel bırakma bizleri; Melek gibi uçarken,baka kaldım ardından! Nasıl döndü sarıya,gül pembe yanakların? Yavrum diyen şefkate,kapandı dudakların; Anam diyen sesimi duymadı kulakların; Melek gibi uçarken; baka kaldım ardından! Ben deva bulamadım; canım sana,ilimden; En değerli varlığım,uçup gitti elimden! Anam sözü düşerken kor saçıyor dilimden! Melek gibi uçarken,baka kaldım ardından! .... Beraat Kandilinin buhurdanı tüterken; Sözünmü vardı anam mübarek gün biterken? Veda bile etmedin o son yola giderken! Melek gibi uçarken baka kaldım ardından! Kolum kanadım kırık; sensiz yarımım anam; Güller hüzün kokuyor; Bu bağda nasıl kalam; Bırakın göz yaşımın ateşinde ben yanam! Melek gibi uçarken; baka kaldım ardından; Melek gibi uçarken baka kaldım ardından...

Bir su gibi akarken ömrümden yıllar,aylar.
Saçlarıma dolarken yağmur gibi beyazlar;
Uzaklaşırken benden,özlediğim o yazlar!
Bugün sordum aynaya,bu ihtiyar benmiyim?

İçimde capacanlı o masum çocuk varken,

Diyorsun hayata gül; Feryat ediyor bülbül, Sararmış dalında gül; Söyle,nasıl güleyim Diyorsun; hayat tatlı! Yüküm binlerce katlı; Yayayım,değil atlı! Tadın nerden bileyim? Diyorsun; neşelen az! Pahalı zevkim biraz; Yuvamda duyarım haz! Yuvam uzak nideyim... Diyorsun; zevkle yaşa; Ayağım değdi taşa; Çileler geldi başa; Zevki nerden bileyim... Diyorsun ki; Sevgin var; Saçlarıma yağdı kar! Bir sevgimdir bana kar; Gönlüm oldu bahtiyar, Ben böyleyim nideyim? Gurbet yol ver gideyim...

Hayat oyununda olsanda ebe, Felek durmadan gelsede üstüne, Unutma geceler sabaha gebe; Bir gün diyeceğiz mutlaka sobe! Aldırma düşmanın attığı taşa, Kardelen gibi ol,aşk ile yaşa, Ümit dolu baharlar; dönsede kışa; Bir gün diyeceğiz kadere sobe! Sevgi ummanında damla tükenmez! Mevsimin kışsada hep böyle gitmez; Şu fani dünyanın çilesi bitmez; Bir gün diyeceğiz feleğe sobe... Sıkıntı,tatsızlık hep dizi dizi, Yaşamın zorluğu sarsada bizi, Ne saklar bilinmez yarının gizi; Bir gün diyeceğiz mutlaka sobe... Ebelik; bir ömür boyu süremez, Sabretmeyen,güzel günler göremez, Sevgi ekmeyenler; vefa deremez! Bir gün diyeceğiz mutlaka sobe, Kadere diyeceğiz mutlaka sobe!

Başım kızgın sahralarda yaşar da
Ayaklarım çamurlu sokaklarda;
Gönlümle baharı ararım ufuklarda
Erguvan rengi akşamlarda...

Bir tezatlar ülkesinde yürürüm;

Gülünü dermeden diken batsada,
Çileler yurt kurup sende yatsada,
Haksızlık derdine dertler katsada,
Sevmekten usanma sen deli gönül.

Ne yazık sevmeyen kalplere bilsen,

Bülbülün sevgisiyle,böyle güzel olmuş gül, Gülle olan aşkıyla şakımış dertli bülbül; Ne şarkılar söylemiş,aşk ile gönül; Dünya tatlısı sevgi,her şey sevgi üstüne... İlk nefeste sarılmış Ulu sevginin kolu! Kandan önce yüreğim o Nur Aşk ile dolu! ANA sevgisi açmış,bu güzel,nurlu yolu; Dünya tatlısı sevgi,her şey sevgi üstüne... Kurdu,kuşu sevmişim; Yaradan a sevgimden! Güzel işi sevmişim; güzelliğe ilgimden; Yaşamayı sevmişim; dünyaya geldiğimden; Dünya tatlısı sevgi,her şey sevgi üstüne... Sevgilerle bezenmiş,şu yüreğimin başı; Hançer olmuş kalbime,yarimin çatık kaşı; Asırlar eskitememiş; olmamış aşkın yaşı! Dünya tatlısı sevgi,her şey sevgi üstüne... Her canlıya su veren,bir ilahi pınarmış! Kurumuş gönüllere ılgıt,ılgıt akarmış, Zengin,fakir her kula,en vefalı bir yarmış; Dünya tatlısı sevgi,her şey sevgi üstüne...

BİR GÜL VERDİM
Hülyalı bir bakışta,birleşti gözlerimiz;
Yıldırım çarpmış gibi titredi dizlerimiz;
Bir utangaç sükutta,kesildi sözlerimiz;
İşte o an gönlümden bir gül verdim ben sana!

Bir usta ressamın tablosu sanki;
'Miskinler sırtından gördüğüm dağlar.
Dağların sulara ram olduğu an ki;
Eğirdir kalpleri kendine bağlar.

Bir şiir,bir roman,bir efsanedir;