Hacer Gülten Ataalkın Şiirleri - Şair Ha ...

Çatılmasın senin o güzel kaşın, Dertlerle dolmasın o dimdik başın Hazana ermesin bu bahar yaşın; Sitemim yok sana alınmayasın... Kıramam ben seni; sevdim bir kere! Kalbimhep senindir vursan da yere! Denizi şikayet eder mi dere! Sitemim yok sana,alınmayasın... Sevginin kıymetin; sevenler anlar! Seven sevdiğine kaderin bağlar; Bir acı söz yüreği kor gibi dağlar Sitemim yok sana alınmayasın... Sevdiğin demezsin, gelmezsin bana! İstersin hep aşkla tapınam sana! Korkun yok ben aşık kulundan yana! Sitem ne haddime alınmayasın... Çorak şu yüreğim hasret sevgine, Aşkın bayrağını açtım engine; Hangi his ulaşır sevgim dengine? Sitemim yok sana alınmayasın... Sitemim yok sana alınmayasın

Oturmuş,düşünür hep kara kara,
Yoklukmu,hasretmi kalbinde yara?
Hızır yetişmez kul düşmeden dara;
Üzülme gel dostum,ömür çok kısa...

Olmaz dertlere canını sıkma,

Gönlümü sevdanın kolları sardı, Aklımda gözlerin yeşili vardı, Bu büyük sevdaya gönlüm ne dardı? Ben çölde yolcu; Sevginse kar dı.. Yolcuyum,çöllerde dolaştım durdum, Binlerce ceylanı,kalbinden vurdum; Aşk Dağı karına ermeyi kurdum; Sevgindir durağım,evimle yurdum! Kasırga içinde; Bir kuytu Liman, Huzur diyarı,yemyeşil orman, Ruhumla sevgine etmişim iman! Beni benden alan gözlerin inan..! Sığınmışım yeşilin en güzeline, Fedadır varlığım,saçın teline, Vermişim fermanım senin eline; Ya öldür güzelim ya al eline

Meltemin şakılar söylüyor senin,
Gözünde asırlar sana gelenin!
Yetmişbin öyküsü yeditepenin;
Gönüller sultanı güzel İstanbul…

Mehtabın denizi öptüğü yerde,

Hayatın yolları,dikenli taşlı, Yolcusu; hem yorgun,gözleri yaşlı. Pembe ümitlerle,çıkmıştık yola! Ne yazık ümitler kaldı bir fala... Güllerle bezeli,bir bağqa girdik; Baharı beklerken; hazana erdik! Tatlıyı aradık,bal peteğinde! Gözümüzü açtık; dağ eteğinde... Feleğin rüzgarı; savurup attı; Gülleri soldurdu,bülbülü yaktı... Vefayı aradık; Hep gönüllerde; Çileyle kapandı,heyhat o perde! Dost diye sarıldık,her gülen yüze; Ne yazık dostluklar çıkmadı güze! Kırıldık yıllarca; taşlı yollarda; Ne mecal kaldıah ne güç kollarda! Bahara doymadan; hazanı gördük; Feleğin ağını; kahrile ördük... Kırkında saçımız,aklarla doldu; Karımız; sevilmek ve sevmek oldu... Anladık ki hayat; kısa ve boşmuş; Faniler boş ümit peşinde koşmuş! Hoş Seda kalmışsa,ne mutlu geri; Hayatta sevmeyen ölse de yeri! ...

Hülyalı bir bakışta,birleşti gözlerimiz; Yıldırım çarpmış gibi titredi dizlerimiz; Bir utangaç sükutla kesildi sözlerimiz! İşte o an gönlümden,bir gül verdim ben sana.... İkimizde çocuktuk; ne oldu bilemedik; Öylesine bir histi,geldi ve gitti dedik; O İlk Aşk tı güzelim; ne yazık göremedik.! ... İşte o an gönlümden bir gül verdim ben sana... Yıllar yılı o güle,sahip çıkan olmadı; O hülyalı bakışın yeri hala dolmadı; İlk Aşkın Gülü ise inan hala solmadı; İşte o an gönlümden bir gül verdim ben sana... Bir acılı hikaye oldu yazık aşkımız! , Sükutuhayal oldu; o muhteşem şansımız; Dillerde nağme oldu,o güzelim şarkımız; İşte o an gönlümden bir gül verdim ben sana...

Anı defterimde bir gün sende yer alacaksın!
Hak etmediğin kadar sevilmiş olacaksın,
Her satırda bin cefa,gözyaşı bulacaksın!
Ey vefasız mabude sevmeyi öğrendinmi?

Sen,sevildin bir dönem; sevmene gerek yoktu!

Gönül Aşkla doldu bu dem, Hem sarardı,soldu bu dem, Sevgiye yol buldu bu dem; Kabul eyle yarab beni... Güller boyun eğdi bu dem, Aşk seline değdi bu dem! Sevda cana değdi bu dem; Kabul eyle Yarab beni... Dualarla geldi bu dem, İlahi bir yeldi bu dem, Sanki coşkun seldi bu dem! Kabul eyle Yarab beni... Göz yaşıyla yundu bu dem, Varlığını sundu bu dem, Değirmende undu bu dem! Kabul eyle Yarab beni... Derya gibi coştu bu dem, Hakikate koştu bu dem; Aşk ile sarhoştu bu dem! Kabul eyle Yarab beni... Aşk oduna yandı bu dem! Kabul olur sandı bu dem; Tövbeye bağlandı bu dem; Kabul eyle Yarab beni... Sevginle sen kuşat beni...

Yuvayı taşırım şikayet etmeden
bir omuz da bana verilsin isterim
O ilahi sabrım tükenip bitmeden
Kadrim kıymetim bilinsin isterim

On adım giderim bana gelene

Bu ayrılık çok zamansız sultanım,
Kor ateşler gibi sinemde ahın,
Beni yardan ayrı koyma Penah'ım
Gül bülbülden ayrılmasa ne olur?

Ahtetmiştik senin ile bir zaman