Habibe Merih Atalay Şiirleri - Şair Habi ...

k A l E m d E n E m E s İ

Merhaba,
Merhaba, merhaba.
Nasılsın? Nasılsın? Nasılsın?

Dolaysız eylem yolunda vesilesiz
Ereksiz bir nedenle
İtkisel bir duruş var ve senin elinden çıkacak
Bu son figür de

Başlangıç anı bitiş anı gibi ya da

Yazdı yine
Oysa yalnız da değildiler
Gördüler yine de birbirlerini
Sanki zamansız sürüklenişiydi
Sanki kuruyan yaprakların
Buluşmaları

Tahterevalli de bir gece
Oyun arkadaşını arıyor bakışlar.

Siyah giysili gizemli dostun,
Görünmez ruhunadır bu Ay Kırı akışlar.

......... Adam Zürich ’ te,
adam İzmir ’de,
adam Kaş’ ta,

adam İstanbul ’ da,
Antalya ’ da

Hatırlamak ne güzel şeymiş geçmişi.
Yas tutmadan hem de.

Görür gibi oluyorum onu
bana ilk göründüğü haliyle.
Siyahlar içinde..

Böyle olsun istememiş miydin

Dövüp durmasın kıyını azgın dalgaları denizin
Uçurtmasın tufan çatını uğultulu göğsümün
Yıldırımı şimşeği sarsmasın dimağını
Yeter artık işte duruldu densiz...

‘ ‘ özledim..
özlemedi.. ’ ’
diye düşünüp duran,

“ Humor taşıyan yeni bir eser
yaratmak istiyor-san,
Humor taşıyan yeni bir insan
oluştur-man gerek Uyku.. ”

“ Hızlı düşünen bir beyin

t A n r I b İ l İ r

İşte sendromum.
Takıntılı imgem.
Alçaldıkça umutlu,
Aramadıkça mutlu;