Ha Deyince Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

HA DEYİNCE

Gün vakti hayal'e düş'e,
Dalam desem dalınmıyor.
Meramını dost'a eş'e,
Salam desem salınmıyor.

Toplayıp bütün servet'i,
Hayır ile hasanet'i,
Dünyadan gam kasevet'i
Alam desem alınmıyor.

Darbeyi alıp ezel'den,
Düşmüşüm ayak'tan el'den,
Ha deyince gurbet el'den,
Gelem desem gelinmiyor.

Üzerimde karabasan,
Hiç bir işim gitmez asan,
Sabır edip ağlamasam,
Gülem desem gülünmüyor.

Seyreyledim kürsü, arş'ı
Gezip durdum dağ'ı taş'ı,
Gözlerimden akan yaş'ı,
Silem desem silinmiyor.

Güç kalmadı beden'imde
Sayar dururum yerimde,
Geleceği kaderimde,
Bilem desem bilinmiyor.

Müçtehit'tim geldim tuş'a,
Her amelim döndü kuş'a,
Sevincimden sekiz köş'e,
Olam desem olunmuyor.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi