Sevgilim Şiiri - Milad Hekimiazer

Bu şiiri yazarken kalbimde biriken tüm sevgiyi, hayranlığı ve tutkuyu kelimelere dökmeye çalıştım. Yeryüzünde kalan son nefesimle bile onun adını anacak, ona olan sevgimi dile getirecek kadar büyük bir bağ hissettim. O, benim gözümde dünyaların güzelliğiyle bezenmiş; cennetten süzülen o yavaş ve huzurlu nefesiyle, kalbime ışık tutan bir sevgili. Her bedenin bir canı vardır derler, ama onunki başka. Zamanı iplik gibi sarıyor, her haline zarafet katıyor. Eğer onu bir meyveye benzetmek gerekirse, bu ancak üzümün o doğal zarafeti olabilir. Onun güzelliği, basit bir benzetmeyle ifade edilemeyecek kadar eşsiz, ama elimden gelen bu; ona en layık metaforları bulmaya çabalıyorum. Adını söylemek bile içimde bir sevinç uyandırıyor. İnsanlar onun adını anarken gözleri parlar, sesleri yükselir. Onun varlığı, başkalarının ruhlarını bile farkında olmadan etkiliyor. O, baharın coşkusuna benziyor; yenilenme, tazelik ve heyecan onunla birlikte geliyor. Eskiden dertlerim vardı, ama şimdi neydi unuttum. Bir gülüşü yetti her şeyi silmeye. Kaderin bizim için hazırladığı yolları hissediyorum, ama onunla bu yolda yürümek bir mucize gibi. O, rüyanın sırrına saklanmış bir sevgi; gözlerimi kapattığımda bile her detayını hatırladığım bir düş. Aşk, bana göre bir rüzgâr gibi; özgür ve hesapsız. Ama onun gözleri… Onlar, bendeki bütün hesapları kapatıyor. Her şey duruyor, her şey onunla anlam kazanıyor. Ve bu şiir, onun güzelliğini, zarafetini ve benim ona olan derin aşkımı anlatma çabamın küçük bir yansıması. Akşamın büyüsünde bulduğum ilhamla kaleme aldım, çünkü o, bu dünyanın ötesinde bir ışık gibi.