Sen bakınca dünya yavaşlar,
Rüzgâr bile usulca yürür peşinden.
Sanki gözlerin, geceye söz geçirir,
Yıldızları bile mahcup eder.
Senin bakışın bir suyun akışına benzer
Sessiz, berrak,
Sesin, eski bir türkünün yumuşaklığında;
bazen çocukluğa götürür insanı,
bazen annelerin dizindeki huzura.
Ne söylersen, kalbin dokunur önce.
Bazen bir bulut kadar kırılgansın,
dokunsam yağmur olacaksın;
bazen bir dağ kadar dirençli
hiçbir rüzgâr deviremiyor seni.
Güzel gözlüm…
Sen gülü hatırlatmazsın, gül seni hatırlatır.
Çünkü senin baktığın her yerde
toprak yumuşar, kırgın taşlar bile susar,
dünya biraz daha insafa gelir.
Düşünce omuzlarına bir gecenin ağırlığı,
kimse görmez…
Sen kendi sessizliğinde kendi sabahını büyütürsün.
Ve bil ki benim için
en uzun yol sensiz bir an,
en kısa yol gözlerine varandır.
Güzel gözlüm…
Senin baktığın yer
her zaman bir şiirin başladığı yerdir.
Kayıt Tarihi : 9.12.2025 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!