Güven Kırma Şiirleri - Şair Güven Kırma

Gel al sahiplen bu kalbimi,
İstediğin gibi dayayıp döşe,
Baş köşesine sen kurul,
Her noktasına,
Sevgi,saygı tohumlarını serpiştir,
Biz mutluluk meyvelerini toplayalım..

Beşiktaş-Kadıköy deniz hattı vapurundayım.İskeleye yanaştık,
kalabalığın arasında türlü düşünceler içinde ilerleyip kaldırıma ulaştığımda
8-9 yaşlarında bir erkek çocuğu elinde ciklet kutusuyla satış yapmaya
çalışıyordu.Bu arada beni gördü ve aramızda şöyle bir diyalog gelişti.

-Abi ne olur sakız alır mısın?

Filizlenen yürekler,sevgi olmazsa yeşermez,
Kalpte yaşanan depremler,dışarıdan görülmez,
Sarsıntının şiddeti dereceyle ölçülmez,
Kim kimin kaderidir,yaşanmadan bilinmez.

Aşk yürekten akıştır,ifadesi imkansız,

Bize ait olan iki kelime,
Şimdi başka dillerde,
Birlikte paylaşılan o mutlu anlar,
Ne yazık ki başka ellerde.

Söylemediğim bir şarkı oldun,

Dar,çıkmaz sokaklara sokma beni kader,
Zaten yaşattıkların gittikçe ağır geliyor,
Boş,beyaz bir kağıdı vermişsin önüme,
Her gelen bir şey yazıp,çizip gidiyor.

Ben nereden bileyim hangisi yanlış,hangisi doğru,

Bekleyiş...
Fırtınadan önce sessizlik gibi,
Sensizlik...
Güneşten yoksun çiçek gibi.

Umudum...

Sana olan büyük aşkımı,
Sana olan büyük sevgimi,
Ruhumda sakladığım tüm güzellikleri,
Yolcu ettim,gönderdim ikibindört ekiminde.

Yaptıklarını hazmetmek biraz zaman alacak,

Bu veda ömrümün en zor vedası,
Kesildi gönlümün sesi,sedası,
Nerede sevdiğimin mağrur edası,
Bilirim bitmez yüreğimin yanması.

Islak dudaklarından bu son öpüşüm,

Yaşamımız süresince bizi hayata bağlayan en güzel duygu sevgi
olsa gerek,paylaşmayı bildiğimizde herkese bir pay çıkarabildiğimiz
varlığında yaşama dört elle sarılmamızı,yokluğunda amaçsız bir yolda
yürür gibi yalnızca yalnızlığımızı kendimizle bölüşebildiğimiz duygu.

Küçücük yüreğimiz kocaman sevdaları taşıyabileceğimiz kadar büyük

Hani ilkbahar geldiğinde,
Canlanır ya doğa ve insanlar,
Yeni nefesler alınmaya başlanır,
Filizlenmeye başlar yeni umutlar.

Eğer aşıksan sevdiğine koşmak,