Şu fani dünyada bir canım kaldı,
O da gözyaşına, kana bulandı.
Hainlarin kol gezdiği şu zamanda,
Kimselere hiç güvenim kalmadı.
Her günüm acı, keder, çok zor geçer,
Ya Râb bu kaçıncı gecedir gözyaşına kapı açan,
Günahsız canlara topraklarda yer kazdıran.
Gök çatlasın, yer kaynasın, kan dökülen belde de.
Ancak ve ancak İslamın Sancağı dalgalansın.
Güven Gürdap.
Sen yoksun ya, içimde buruk bir hüzün,
Çiğ düştü bütün arzulara, bütün umutlara,
Sen yoksun ya, güneş sanki hiç doğmuyor.
Korkuyorum artık yarınlarımdan,doğmayacak gibi.
Sen yoksun ya, şimdi bomboş çerçeveler,
Yoruldum, yapayalnız düşler kurmaktan,
Belki de sahte yüzlere bakıp avunmaktan.
Yoruldum, bütün kötülükleri sineye çekmekten.
Hunharca yapılan bütün adiliklere göğüs germekten.
Yoruldum, yıllarca düşünü kurup ta kavuşamamaktan,
Hiç bu kadar yanmamıştı yüreğim,
Çaresiz kalmamıştı bu hislerim.
Karanlığa hapsolmuş bedenim.
Şimdi şerefsiz ruhlara bir ecelim.
Bu öksüz gençliğim ziyan oldu,
Kime güvendiysem yalan oldu.
Can dediklerimse hep kayboldu,
Aşk denilen yalansa sonum oldu.
Yağmurlar düşerdi yere bir bir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!