Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Bin yorum yapmaya suç benim değil,
Açıp irdeleyen güç benim değil,
Gördüğün varlığım hiç benim değil...
Yağmura şimşek çak iktidarınca...

Boşuna bir eda, bir nazla beni,
Oyalar gibisin, kanıyor sanma...
Değilsin gönlümün tek serüveni,
Ağlıyor, arıyor, anıyor sanma...

Yalnızlığı keder etme, gam etme
Hüzünler kalbine göçün ederler….
İşkillenip seni hatıram etme,
Sevilenler bunu niçin ederler…

Yapraklar sararır mevsim bitmeden,
Dayanmaz olursun çöken soğuğa...
Deli sevdaların depreşir neden,
Bensizlik sen olur; sende soluğa...

Yapraksız ağaçlar olmasın asla,

Senin yüreğin yeter
Ellerin hükmü nedir
Ver elini bana ver
Gerisi bahanedir

Aşkımsın kar çiçeğim

Uzakta değilsin yakınımdasın,
Hasreti özlemi, senle kalbimi
Hem hal eylemişim dinelmez yasın
Hayalen gülümse dinle kalbimi
Duruşun,gülüşün hoş siluetin
Şöyle bir nebzecik unutmadığım

Ela gözlerini şimdi de görsem,
Diyişim bir başka olmayacaktır...
Nolurdu yüzümü yüzüne sürsem
Bu ahım sana da kalmayacaktır...

Yılları geçirdin hadsiz-hesapsız

Verebilmekse hayat, alabilmek de olmalıdır
Yorgun olsan da sevmektir; şöyle bir deli yüreği
Hasret içinde kal; özlemle yoğur benliğini
Sevgiyi bil ve öğren düşün esenliğini
Umut bağla, umut ver
Zaman içinde göreceksin ki değer...

El salladım yıllara,
Göz kırptılar gülerek,
Girmedim fasıllara,
Girmiyorum; bilerek…

Bıyık altı geçtiler,

yağdıkça yüreğine,
nevrim döner tersine,
mutlanırım seninle,
sen sevda yağmurumsun...
kalbimdeki kumrumsun...