Unuttum dersin kelimelerde
Aslında o kelimeler
Bir yarayı tekrar tekrar açmaktır
Ne yazık ki güzelim bu kolaya kaçmaktır
Gerçeklere kafayı çevirip geçmektir
Ve yokuşu değil inişi seçmektir.
Yüzümüze bile bakmadan, geçip giden yılları hasretle anarız.
Ne kadar çok şey yaşasak ta, yaşayamadıklarımıza yanarız…2001 Budapeşte Kahramanlar meydanı.Macaristan.
----------------------------------------
Şimdi içimde, avazı çıktığı kadar bağıran bir özlem, dili lal olmuş bir suskunluk, Ağma bir pencereden bakan bir çift göz.
Bu sevdanın merdivenlerinde, yürümeden kalamadık. Gök kuşağı gibi renkleriyle suları yaran, sazlıklarda şarkı söyleyen ördekler var ya, onlar kadar olamadık.
Her zaman ki gibi, bu günde geceyi ser üzerime, liman işçileriyle maden işçilerinin marşları gibi, yürü korkmadan ve hatta arkana bakmadan.
Kızıl saçlarıyla
Bir o kadarda açlarıyla
Yazgıları gibi
Üzerlerinde
Kara renkli
Yorgan gibi bir toprak
Ayırt etmedim hiç birini
O gül yüzüne
Bütün renkleri yakıştırdım
Önce sarıyı saçlarına takıştırdım
Sana dair bütün şarkıları aklımda tuttum
İçimizde
Feryat ı figan eden
Düşüp de kalkamayan yazgıların
Tutmamışsın elinden
Dahası
Ardına bile bakmadan
Çocuklukta,
Naftalin kokan sokak aralarında buluşurduk...
Oysa şimdi;
Satır aralarında...
Ne güzel yakışıyorsun,
delikanlı kelimelerimin yanına...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!