Ömründeki güzel günleri
Cımbızla alınmış
Alkışları çalınmış
Sahnede ki bir oyunu
En arka koltuktan izler
Çıplaklığımıza üzülmezdim
Bizden önce ay soyunmuş gecede
Acılarımı anlatacağım size
Dilimin döndüğünce üç veya dört hecede
Ömür basamakları
Tükenirken bir bir
Anlamıştım
Dünyada sevgi yasta
Peki sevdiceğim
Dünya
Bazen gülüp
Karanlıklarda acılarla
Bazen de yanacağımız
Taştan bir han
Kışla kapısı gibi
Mağrur ve gizemli
Açıldı mı kapanmayan
Paslı kilitler gibiydi
Bakışları
Bazen
Kırılır içimdeki fay
Tarumar olur ömrümün
Kenarında biriken yıllar
Yinede küsmem
Bilirim ki sevgi
Dinlemiştim çok eskiden
Hala kulaklarımda küpedir
Aşka dair
Söyledikleri bilgelerin
Erimekte buzlar gibi
Yollardaki gölgelerin
Yüreğine ayrı
Gözlerine ayrı cephede
Vuruldum
Tek savaşımdın aslında
Oda bitti
Kerpiç evlerde doğduk
Duvarlarımıza sıvamadık
Çalmadık o vefasız çamuru
İnsandır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!