Gürsel Cengiz Şiirleri - Şair Gürsel Cengiz

her unuturum diyene
izin verecekmi zaman


çok yaman bir hatıraymış
sileceğim dedikçe

Saçların Afrikanın
Zifiri karası

Gözlerin, Babilin asma behçeleri
Gibi yeşil

Aslına bakarsan, hayat haklı
Şimdi anladım ki her şey
Sadece ve sadece gözyaşlarımda saklı

Yaşamda böyle söylemişti
Mutluluk, kedere eşmiş

Yolu düştü İstanbula
Bitirdi elindeki
Son kartı

Ve duymadı onun garipliğini
Ne hayat

Ovadaki
Ulu çınarım bazen
Bazen de
Buğdayı ekmeğe çeviren
Ateş

Çalarsa
Zor çıkar
Onun karası

Arama boşuna
Merhemi yok

Ellerin taş
Bakışların zehir
Dillerin acı

Hani nerede
Bal damlayan

Rüzgar
Şimalden
Şark dan
Garptan esiyor
Rüzgarı da
Bir karşı rüzgar

Ortaçağın ortasından kaldırıp
Attılar

Yün yatak görmedi sırtları
Keçelerde yattılar

Yüreğimde bir oda dolusu şiir
Gözlerimde yanardağların ateşi
İçimdeki kuyuların en derinlerinde
Sen