Elbet sana değil isyanım
Bin bir çiçeğin kapısını
Çalıp
Bal yapan arı
Yada kızgın çöllerdeki
O berbat kahvedeki
Tek şekerli çaya
Ve her sabah her akşam
Üzerine doğan
Güneşe Aya şükretti
Ha bir nokta
Yada boynu bükük
Bir virgül
Söyle Deniz biz neydik
Şimdi biz neyiz
Yalan değil yüküm ağır, Ben sevginin hamalıyım
Hepiniz gibi bende, yürek den yaralıyım…
Ömrün tahta sıralarında
Öğrendim ki
En çok acıları yoğururdu
Hayat
Uzun olsaydı ömür
Çabuk bıkardın anandan emdiğin
Memeden sütten
Hatta insanlardaki cakadan
Afra dan tafradan
her haltı yerlerde
senin için
balçıkla sıvanmaz derler
desinler
adını güneş koymuşuz
evrende
Yıllar
Bir kamçı gibi
İnerken ömrümüze
Ve binerken sırtımıza
Hayatın yükü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!