Koştum ardın sıra, yetişemedim
Derdime ağladım, anlatamadım
Sesimi dostlara, duyuramadım
yalnızlığı amma, sen gel bana sor
Moskova, 24.10.2005
Görmek istiyorum yıldızları
Karanlık gökteki ışıltıları
Başımı demirlere yaslayıp
Balkonda uzandığım
Yaz gecelerindeki gibi
Gökteki her yıldız
Yıllar sonra
ilk kez Eagles’ı gördüm
“Hotel California”yı söylüyorlardı.
Yıllar önce ilk sohbetimizdi,
ilk dansımızda
Eagles mı, başkası mı diye.
Artık denizimiz yok anne!
Çiftliğe kadar ilerleyen,
Şehrin ışıkları arasına giren
Karanlık denizimiz yok artık!
Ankara yaklaşıyor Batı'ya
Aydınlatırken karanlıkları
Bu gece yine sıkıntılıyım
İki kolum iki yanda
Sırt üstü şöyle
Yatmak istiyorum
Hiç bir şey yapmadan
ve düşünmeden
Sıradanların çoklukla laflarıdır
keşke, inşallah, maşallah
Sıradanların hayalidir
kral olmak,
en iyi olmak her şeyde
Sıradanlık çekilmez başka türlü.
Güzel olan ne varsa
Beyaz adama ver Tanrım
Kara adam halinden memnun
Umrunda bile değil
Suyun öte yanında ne var
ne yok?
Sadece zaman değil tükenen
hayat hızla tükeniyor
dostluklar tükeniyor
insanlar tükeniyor
zamana dayananlar
Unutacağım demiştim
Unuttum işte
Artık açılmıyorum denizlere
Umutsuz, sonsuz bir yolculuk için
Biliyorum artık
Kahverengi göz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!