Ayrı tabaktakileri
Ayrı masalarda
Ayrı, başka lokantalarda
Ayrı şehirlerde yiyoruz.
Aynı masadaymış
Yanyanaymış gibi.
Çok oluyorum değil mi?
akşam akşam üstüne geliyorum
eski anılardan bir anda sıyrılarak
tam önüne çıkıyorum
kim bilir hangi acil işin
hangi problemin köşesindesin
Yoksa sonsuzluğun sonu
Sensizliği tanımlayamam
sevgimi
aşkımı
anlatamam sınırlı dünyanın
merkezi belli olmayan ekseninde
Hayaller kurdum
boyumu aşan
Korkularım
azgın nehir
Küçük bir bent
Kıyısında ağlarken
Tasadüfen yaşadığımız ülkede
Garip bir şansla buluştuk,
görüştük
Tesadüften arınıp kasten
azimle arzuladım
Mutluluk, huzur seninle
insanı eriten, baktıkça büyüleyen
mavi gözlerinde
kendimi görüyorum
koca bir denizde kaybolmuş
seni arıyorum
bir ışık var taa uzakta
Bir söz kolayca çıkıverir ağızdan
Bazen hesapsız bazen ince yontulmuş
Bakmaz fazla geriye, ileriye gider hep
Çıktığı yerden bağımsız ve özgürdür artık!
Özür dilemek nafile, sözler kalır bahane
Bırak hesabı ben öderim
Ne olur itiraz etme
Zaten bütün ilişkilerde
Hesabı hep ben öderim.
Bunu karşılayacak gücüm var ya...
Çok mu aradım seni
Yıllar boyunca yalnızlığımda
Hep seni mi bekledim?
Hep sıkıntılarım, huzursızluklarım
Şaşkınlığım seni beklemekten miydi?
Çok oldu yağmur çiselerken yürümeyeli
Serinliğini ta içimde hissetmeyeli
Uzun zaman geçti gün doğarken
eve dönmeyeli
Tan yeri kızıllaşırken o renk cümbüşünü
görmeyeli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!