Elimde değil seviyorum işte
Sanma seni unutmuş değilim
Ruhum pare pare riyada
Aklım almıyor nerdeyim, sanki rüyada
Tek yürünmez bu yol sevgilim
Kafamı çevirsem,
Baksam bir kez daha
Gökyüzüne mavilik salan yüzüne,
Bilirim, daha çok aşık olurum.
Konuşsam seninle,
Aşk didükleri medar-ı müheyyec imiş,
Ola bu mezherede bustan yâr gibi.
Kalb misk ile yıkanur da zebun olur imiş,
Ola aktar-ı alemde bir güzel âsâr gibi.
O zamanlar daha küçüğüm,
Gözlerinde sevgi arardım.
Şimdi gurur duymuşsun neye yarar?
Yürek olmuş kopuk bir düğüm.
Evde gülücükler açarken,
Bak yine aklıma geldin…
O güzel Arse’ye merhaba derken,
New Haven sokaklarında yürürken
Adını bulutlara yazdım benimkiyle beraber.
Ağır geldi yazdan kaçmış o mevsime.
Beyazladı bütün New Jersey sokakları.
Zifiri bir sabaha açtım gözlerimi yine,
Pencerenin önünde seni bekliyorum.
Olur ya belki çıkar gelirsin.
Yalnızlıkla zımparalanmış bu kalbime
Merhem olursun.
Ben gülümseyeceğim yine de.
Bir ben varmışım.
Diğer herkes yıldızlar gibi söndü, gitti.
Rüzgar kime esiyor bu güneşli havada?
Herkeste var bir hışım.
Diğerleri de çekti gitti
Bu güzel havada.
Yine mi geldin?
Bir eksik olsa sana ne?
Gelsen bana
Desen ki bir akşam
Güneş olalım
Biliyorum ışıldarız.
Fezaya daldım yine
Güzel bir çift yıldıza
Kayıyordu ellerimden usul usul
Oysa yazmıştım aklımın burçlarına
Parlamıyor artık belli ki yolcudur
Çıktık mı yine yoldan?
Ne zaman girdik ki?
Daha boyun eğemiyoruz,
Daha haddimizi bilmiyoruz…
Bu isyan neye?
Bu sitem kime?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!