Gurbetçi Kız Şiiri - Bager Bey

(Soğuk bir Şubat günü yüreğime damladı gürbetçi kızı
Ellerinde bavulları şiir gibi ağır adımlarla yürürken bana doğru
Unuttum iliklerime kadar işleyen soğuğu
Uzaktan bakınca sakin durduğuna aldanmayın
Bir deli damarı var Allah vermesin düşmanıma
Tanıyınca sonradan vardım bu kanıya
Tanımıyordum öylece denk gelmiştik
Havalimanının çıkışında
Çok güzel bir duygu ve huzur vardı bakışında
Korkak ve titrek bir ses ile yardım edebilirmiyim dedim ona
Zahmet vermiyim size dedi tatlı bir tebessüm ile
O an içimden dedimki ne zahmeti sen iste sırtımda götüreyim gideceğin yere
Taksiye binmek istedi
Sizi bekleyen bir araba yokmu dedim yok dedi
Bende kuzenimi almaya gitmiştim o gün
Havalimanına
Hemen sarıldım telefona kuzenime dedimki
Taksi ile gel yolda bozuldu araba
Attığım bavullarını benim Bağaca
Buyrun ben bırakıyım itaraz istemem Allah aşkına
Peki diyip tebessüm etti bana
O tebessüme can bille verilir valla
Biraz hasbihal ettik yolda
İş için geldiğini söyledi bana
Yemek ısmarlıya birlirmiyim dedim ona
Çok yük oldum dedi bana
Ağzımdan kaçtı o an
Allah herkese böylesi yük nasip etsin dedim ona
Gülerek tatlı tatlı baktı bana
Ve dediki sen nerden çıktın karşıma
Yusuf'u kuyudan çıkarıp taht veren
Denk getirdi dedim ona
Sen şiir severmisin dedi bana
Uğruna yazılcak sen olursan
Ne mutlu seni yazıp şair olana
Şiir değil destan yazılır dedim ona)

Aslında daha tanışmadık
Sadece bir iki defa yazıştık
Anlattıklarım onunla karşılaşınca hayal ettiklerim
Ama ne gülüşü hayal neden güzellliği
Şubat'ı iple çekip zamanı ileri alasım var
Sonra ona sarılıp bir daha bırakmayasım var.