Ta, bin fersah uzak, olsan da benden,
Umut treninde, yanımda vardın.
Ben gamzenden aldım, sen yüreğimden,
Ağulu merhemle, hasreti sardın.
Öptüm yüreğinden, kar olup uçtun.
Bir beyaz kelebek; yıldızdın, burçtun,
Bir çeşme oluğu, suya avuçtun,
Damla damla suyun, koynunda sevdan.
Gizemli bir tahtın kanadı oldum,
Uçarak bir tanem, kalbine kondum,
Çırpınıp didindim, belki yoruldum,
Çünkü o burçların, katında sevdan.
Estin seher vakti; sabah kayboldun.
Vahasında çölün, suydun; soruldun.
İsveç'te Freya'm, Kaf'ta, efsundun.
Nihavend bir beste tadında sevdan❣️☀️❣️☀️❣️
Kayıt Tarihi : 2.3.2024 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1.Ağu: Zehir, gift. 2. Fersah: yaklaşık beş kilometrelik bir uzunluk ölçüsü
Kutlarım Dostum, emeğine sağlık.
Kutladım, Alan bey
Çokça saygılar
TÜM YORUMLAR (2)