Güray Gökkaya Şiirleri - Şair Güray Gökkaya

Yıkılan enkazların altında bedeni kalıp nefes alamadan susup gidiyor insanlar...
Daha acısı..
Yüreklerindeki enkazların altında insanlığı kalıp boş boş nefes alarak konuşup duruyor insanlar...
Biz ikisine de ağlayalım...
Güray Gökkaya

Sen gel ben'de kal
Ben de gelir sen'de kalırım
Sonra gidecekse de
Senden sen
Benden de ben gitsin
Biz kalalım...

Bu hayatta yanlışından dönse de önemsemeyeceğim...
Dünyaları önüme serse de affetmeyeceğim...
Kırk doğruyla gelse de güvenmeyeceğim insanları biriktirdim hep
Sadece herşeye rağmen inanmaktan vazgeçmeyeceğim insanları biriktiremedim
Bir biriktireyim yeter ki
Söz veriyorum...

Seni arayıp bulmam farz değil belki de
Bulursam da bu aşk mutlaka sünnet olmalı...
Olur da benimle birlikte yürürsen de
Seninle gideceğimiz yer cennet olmalı...
Güray Gökkaya

Bu aşk yüreğimin çıkarıp atamadağım rozeti...
Şiirlerimse sana olan sevgimin ve nefretimin sadece özeti...
Güray Gökkaya

Bu hayata bir can borcumuz var...!
Kim bilir belki iki
Belki de üç...
Herşey nasip tamam da
Sen yine de çık gel
Gel de ödeyelim seninle borcumuzu...

Solumdan durmadan geçip gidiyorsun her seferinde
Bu kaçıncı aşk ihlalin saymadım...
Yüreğini bağlayıp
Ellerine de el koyup
Ömür boyu yalnızlıktan men edesim var seni bilesin...
Güray Gökkaya

Gerekli gereksiz insanları alırsanız hayatınıza
Belirli belirsiz sevilip kıymetiniz bilinir
Sebepli sebepsiz gittiklerinde bu söylediklerimi çok iyi anlarsınız...
Güray Gökkaya

Çocukların kalpleri kadar kirli!
Üstümüze giydiğimiz elbiselerimiz...
Ama onların kirlettiği
elbiseleri kadar bile temiz değil kalplerimiz...
Sokakta oynadıkça değil
Büyüdükçe kirleniyormuş insan...

Avuç içlerimizi ve ceplerimizi dolduran
Renk renk bilyelerin verdiği mutluluğu küçücük yüreğimize sığdıran çocuklardık
Şimdiyse büyüyen yüreğimizin içine renk renk hayalleriyle
Ve ışıl ışıl gözleriyle hayata bakan
O çocuklardan aldığımız mutluluğu sığdırmaya çalışıyoruz
Küçüktük büyüklerimizin gözlerinde birer serçe gibiydik belki de