Günümüzde İnsan Şiiri - Ali Çelik 3

Mimi düşmüş medeniyet, dönüşmüş deniyete
Dereke dibi bulmuş, tamahlar kemiyete
Atasına yabancı, bilmem ne kuşağıymış
Enaniyet zirvede, fayda yok cemiyete

İnsan Eşref-i Mahluk, Rabbinin nazarında
Hesaplar sorulacak, Mahşerin pazarında
Zengin izzet içinde, fakirlerde zillet
İkisi de yatacak, rahatca mezarında

Allah (cc)ın adaleti, buna verir mi cevaz
Hasenat ve seyyiata, Haktan var kesin ivaz
Zâlimlerin kulağı, belli ki sağır olmuş
Kalpleri mühürlenmiş, kâr etmez vaaz, ikaz

Mahkeme-i Kübranın, çok hassastır ayarı
Hükümlerde ayırmaz, çobanla şehriyârı
Kul hakkına girenin, affı yoktur Mahşerde
Haklarını alacak, hem yârı, hem ağyârı

Zulümü gören gözden, damlamazsa gözyaşı
O insanı ölmüş bil, gezinmekte naaşı
Ömrünü heder etmiş, mâlâyâni uğraşla
İhtiyarlık geldiğinde, faydasızdır telaşı

Her bir zulüm açmalı, vicdanlarda bir yara
İnsan olan insanı, düşürmez istihkâra
Halikın tasarrufu, tercihi yok insanın
Derisi beyaz, sarı, kızıl olsun ya kara

Hümanizmin maskesi, çıkarılmış surattan
Dilleri de yorulmaz, insana tezvirattan
Ölümsüz de değilsin, nedir bu kadar gaflet
Fazla olan seyyiatla, geçilir mi Sırattan

Daha da geç olmadan , kurtar artık kendini
Zulümler çoğaldıkca, kolay yıkar bendini
Mazlumların duasını, kabul eyle Allah(cc)ım
Canlarını alsan da, çiğnetme izzetini