Ağır ağır yavaş yavaş aldınız
Saçlarımdan tenimden bededenimden birşeyler
Zaman….. hırsızım benim
Ruhumuda beyazlaştırdınız gitgide
Zaman eteklerime hep bir kor tanesi eklerken
Kar taneleri yetmedi söndürmeye
Çiçekleri yoldum attım bahçemden
Kilitler vurdum kapılara
Mektupları yaktım
Yırttım resimleri
Yokluğunda
Güller yalniz çiçekler boynu bükük
Bitkiler öksüz kaldı bahcelerde
Sen gittiginden beri
Havalar bir öyle bir böyle
Mevsim hep gri
İyi uykular sana
Derin sancılar bana
Geride kalan göz yaşıysa
Yapacak bir şey yokmu
Bir başkası yaşamasın
Sen ellerin olmakla mı övünürsün
Alamazsın ki bendeki seni
Demek öyle ellere gitmekle sevinirsin
Bulamazsın ki başkasında bu sevgiyi
Ne bülbül değişti ne gül bahçesi
Sevgiyle şefkatle sarmaladın durdun
Kimi güneş kimi ay ışığı oldun
Kimi göz yaşımızda göz yaşı oldun
Kimi de gülüşlerimizde gülüş
Bizler senin dallarınız anne
Büyüt bizi sevgi şefkatinle
Gül hiç bu kadar yorgun solgun olmadı
Karanfiller hiç bukadar boyun bukmedi
Şimdi yeşil mahzun yeşil sessiz
Rüzgar bile dindiremedi göz yaşlarını
Su uyudu,ateş uyudu,uyudu durdu
Uyudu dağ taş sopa çalı ve de insan
Aydın denenlerce karartıldı her yan
Ey halkım susma sen bu hale yan
Dere tepe bağ bahçe verimli
Dünya neyin var neyin yok
Dünya cehennemin çok
Her köşede riyakar
Her köşede sahtekar
Tatlı olduğu kadar acın
Dünya sende bu da var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!