₳cılar deryasında geçer,
Keder, ilahi olmayan kader.
Kader çok eskiden öyle yazılmıştı,
Karar çoktan verilmişti.
Kimi hesaplar yapılmış,
Kimine kötü yazılmış.
Kaskatı kalpler, susmuştu sesleri,
Rüzgarla meleğim, uçtu esince.
Pranga vuruldu, Helin’in elleri,
Türküler sustu, yürekler sezince.
Elinde sazıyla, yüreğinde sevda,
Hâlâ görmüyor, gözlerin kararmış
Yollar tutulmuş karanlık nerdedir
Bela kendini kandıranı ararmış
Kalbin içinde, aydınlık nerdedir
Yağmur gibiydi, düşerdi umutlar
Hüzünlü gözlerinde acıların izi var
Güzel günlere olan umudunu yitirme
Bitecek bir gün elbet, her kışın bir yazı var
Acılar dünde kalır, umudunu yitirme
Hep aydınlığa çıkmalı seninle yolumuz
Ey umutlarımın sevgi çiçekleri, nerdesiniz
Gözlerimde damla damla yaş olun da gelin
Yıkayın yüreğimdeki acıları, silip süpürün
Karakışımda kar bora, baharımda yağmur
Hırçın akan ırmak gibi, derelerden coşunda gelin
Adalet kalkınma deyip iktidar oldunuz
Yıllar yılı bu milleti kandırmadınız mı
Öfkeyle, nefretle çirkince sözler buldunuz
Milletinize söverken utanmadınız mı
herkes bir yere gidiyor
önünü görmeden
herkes gidiyor
nereye gittiğini bilmeden
önü alınamayan bu kör gidişler nereye
nereye bu bilinmez yollar kaptan
Ne zaman seni düşünsem
Gönül bahçesine tohumlar ekerim
Aşk renginde türlü çiçekler açar
Kızıl güller süsler yollarımı
Bir nefes çekerim derinden
Buram buram sen kokarsın
Duygularımı ıslatan
Yağmurumsun gözlerimde
İki damla zarif hüzün gibi
Akarsın sözlerimde
Sessizce, parmak ucunda
Sevdaydı, sakince seçtik,
Umuttu, tam da güvendik
Uyurken, yürüdük geçtik,
Hayaldi, tez sürüklendik.
Kalpten duyuldu çağrı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!