Günday Duman Şiirleri - Şair Günday Duman

Ellerimle büyüttüğüm
Başka bir çocuk barınır içimde
Büyüklüğümün korkularıyla maskelenmiş

Ben küçük bir çoçuğum
Dünümle örselenmiş

Dolu bir bulut gibi çatacak başka bir yoğunluk ararım
Dokunsan.

Sorsan solarım

Dolu bir bulut gibi hüznümü dökecek bir ıssızlık ararım

– fistanlım-

Yanlızlığımdır, üstümdeki yer gök
Cesaretimdir, tek nefeslik cigara
Belamdır, uçurumlara tutunmuş yollar
Sevdamdır;

Güneşi uğurlamaya gideceğim
Fenerin ucuna ayı selamlamaya
Diğer ucunda dünyanın uğurlanmaktadır ay, bir fenerden güneş ise selamlanmaktadır
Tabiatıyla
Oralarda da savaş vardır
En az buradakiler kadar kanlı,

Bir sevda türküsü söylüyor adam
İnce uzun
Tiz ve hüzünlü bir ses
Şimdi de oynak bir içanadolu türküsü
Tuhaf
-iki türkü ancak bir ben oldu

Sevda tahumunu, yüreğine ekmelisin
Kavga tohumunu ise usuna
Ve her sabah sevgilim:
Yeni bir güne uyandığında
Usun ve yüreğin
Anka kuşu misali yeniden yaratmalı;

Mutluluk yanıbaşımda
Ve ben artık daha sıkı tutunuyorum yaşama
Örneğin artık bulaşık biriktirmiyorum yarınlarıma
Ya da çamışırlarımı savurmuyorum odanın rastlantısal kordinatlarına
Çiçek aldım mesela sulamak için
Akşam yalnızlığında

Karadeniz’in hırçın dalgalarını yüreğine saklayan adam, belam
Ördüğün dalgakıranlar yetmez birgün
Söyle,
Nereyi döver o zaman hırçın dalgaların...

Değerli Dostum Peyami Sefa'ya

Hep gülen gözlerin suskun
Bugünün dünden farkı ne
-bir faailsiz aşk mı?
Hüznün daha mı derinlerden gelir
Bügünün yarından farkı ne
-bir failsiz aşkın kurbanı mısın?

Bir sabah ansızın aşkı bulacak olan adama...
Erkek sordu: Nedir aramızdaki husumete sebep?
Kadın cevapladı: Benim Kameo
Yok olamaz dediler...
Olmasın gözlerin...
Yok olamaz dediler...