GÜN GELİR
Gün gelir,
Hüznün ustası güz,
Alır baharın zümrüt saltanatını…
Susar nehirlerin dili,
Kurur toprağın damarları,
Kör bir ümitsizlik,
Sarar durur her yanı…
Gün gelir
Tükenir kalplerdeki coşku,
Söner heyecan ürpertileri…
Pörsümeye başlar,
Taze açılmış güllerin yüzü…
Gün gelir,
Gözlerin bir veda çığlığına dönüşür,
Bakışların titrek, kırılgan bir güle,
Kaybolur tılsımlı gülüşlerin,
Gönlünde kabaran duyguların med cezirleri,
Söner umudun cılız pırıltıları…
Gün gelir,
Garip bir mezarlıkta,
Sonsuzluğa uzanan bir dua oluruz,
Kaybolur bir meleğin tatlı tebessümü…
Kayıt Tarihi : 10.6.2020 11:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Sarı 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/10/gun-gelir-138.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!